Column mrt 2009 - Märklin

Column maart 2009 - Märklin

'

Het zal u niet ontgaan zijn; Märklin verkeert in diepe problemen! Onze geliefde modeltreinenbouwer uit Göppingen zit dik in de rode cijfers, banken willen het geen krediet meer verstrekken, banen staan op de tocht en veel modelspoorders vrezen dat het eindstation is bereikt.

En dat allemaal op het 150-jarig jubileum; de lange geschiedenis van Märklin gaat immers al terug tot 1859, toen een loodgieter genaamd Theodor Friedrich Wilhelm Märklin een bescheiden speelgoedbedrijfje begon dat onder andere keukentjes voor poppenhuizen maakte. In 1891 kwam Märklin met een opwindbare modeltrein; gewoon als een leuk ideetje voor bij het andere speelgoed, zonder nog te weten hoe succesvol dit concept in de toekomst zou blijken te zijn! De in onze ogen oerlelijke blikken locomotieven die Märklin toen maakte, worden inmiddels voor honderden euro’s gekocht door verzamelaars en musea en zijn op de gewone modelbaan vervangen door gloednieuwe, minutieus gedetailleerde modellen met digitale decoders en gesimuleerd bedrijfsgeluid. Ook Märklin heeft in die 150 jaar natuurlijk niet stil gezeten: zoals de spoorwegpioniers die in Amerika bergen bedwongen, eindeloze vlakten doorkruisten en uiteindelijk de westkust met de oostkust verbonden, zo was Märklin een pionier op modelspoorgebied die treinenliefhebbers uit vele landen met elkaar verenigde. Ook het betrouwbare wisselstroomsysteem en schaal H0, tegenwoordig de bekendste en meest gebruikte schaal voor modeltreinen, zijn uitvindingen van Märklin.

In ons leven heeft het bedrijf ook een grotere rol gespeeld dan we zelf vaak denken: toen ik laatst een oud fotoalbum doorbladerde, zag ik een foto uit november 1981 waarop ik, amper twee maanden oud, voor het eerst in mijn leven met Märklin kennis maak: een stoomlocomotief rijdt over metalen rails zijn rondjes door de kamer terwijl mijn vader en ik er op de grond gebiologeerd naar liggen te kijken. In de jaren erna zouden we heel wat uurtjes doorbrengen bij de treinen op de zolder. In september 1988 kreeg ik voor mijn 7e verjaardag mijn eigen Märklin startsetje met blauwe transformator, vier goederenwagens en de welbekende Br 89 stoomloc waarmee de meesten van ons ooit begonnen zijn. Op de foto het gezicht van een dolgelukkig jongetje dat zijn allereerste locomotiefje nooit meer heeft weggedaan; ook nu rijdt het, twintig jaar later en voorzien van een digitale decoder die meer waard is dan het ding zelf, nog altijd zijn rondjes.

Maar Märklin is meer dan jeugdsentiment: het brengt mensen bij elkaar! Bij Duitsland denk je niet meer alleen aan de oorlog, aan verloren voetbalfinales en aan bierbuiken in lederhosen die op het strand een loopgraaf aanleggen waar de Atlantikwall nog jaloers op zou worden. Nee, je denkt aan Märklin! En aan die aardige Duitse verkoper op Ebay die jou zo goedkoop aan een prachtige stoomloc heeft geholpen, want door onze hobby doen we onbewust heel wat positieve ervaringen en contacten op in ons buurland. Märklin heeft wat dat betreft veel meer bijgedragen dan alleen modeltreinen, want welk beter visitekaartje kan een land zich wensen dan een bedrijf dat al anderhalve eeuw jong en oud gelukkig maakt?

En nu, na twee wereldoorlogen en talloze economische crises te hebben overleefd, lezen wij in de kranten dat er aan de ijzersterke, 150-jarige traditie van Märklin een einde kan gaan komen door een lullig kredietcrisisje die we over een paar jaar misschien alweer vergeten zijn. Zou het echt? Of laten wij ons gewoon gek maken door journalisten die bij gebrek aan ontploffingen en ineenstortende wolkenkrabbers dan maar besluiten om de problemen in Göppingen een beetje op te blazen? Zo las ik in diezelfde kranten ook dat modelspoor een hobby voor bejaarden is, maar de laatste keer dat ik in de spiegel keek zag ik er toch echt uit als 27. Daarnaast wordt onze hobby zogenaamd verdrongen door de computer, terwijl veel modelspoorfanaten juist op het internet informatie met elkaar uitwisselen, nieuw materiaal bestellen voor hun modelbaan of de computer zelfs gebruiken om hun treinen automatisch aan te sturen.

Wat Märklin nodig heeft is een beter financieel beleid, nieuwe manieren om de jeugd van onze tijd te blijven begeesteren en boven alles mensen aan de top die hart hebben voor datgene waar Märklin voor staat: kwaliteit, vernieuwing en vooral heel veel plezier!

Frank Smaling (Knarf)