Burlington Northern and Santa Fe Railway: verschil tussen versies
| Regel 90: | Regel 90: | ||
|} | |} | ||
---- | ---- | ||
| − | + | [[Categorie:Spoorwegondernemingen]] | |
| + | |||
---- | ---- | ||
[[Categorie:Grootspoor]] | [[Categorie:Grootspoor]] | ||
Versie van 17 sep 2016 21:23
| Land | Verenigde staten |
| Moederbedrijf | Atchison, Topeka and Santa Fe Railway en Burlington Northern Railroad |
| Opgericht | 1 January 1997 |
| Opgeheven | Is nog actief |
| Hoofdkantoor | Fort Worth, Texas, United States |
| Spoor lengte | 52.300 Km |
Inleiding
De BNSF Railway (reporting mark BNSF) is één van de grootste goederen spoorweg netwerken in Noord-Amerika, de Union Pacific Railroad (UP) is de grootste en haar belangrijkste concurrent voor het westelijke VS goederen vervoer. Bovendien is het een van zeven North American klasse 1 spoorwegen. Het heeft 48.000 medewerkers, 52,300 km aan spoorlijn in 28 staten en meer dan 8.000 locomotieven. Het heeft drie transcontinentale routes waarmee hogesnelheidsverbindingen tussen de westelijke en oostelijke Verenigde Staten zijn. In 2010 werd door de BNSF treinen meer dan 272 Km afgelegd, meer dan enige andere Noord-Amerikaanse spoorweg. De BNSF en de UP hebben een duopolie op alle lijnen voor het transcontinentale goederenvervoer per spoor in de westelijke VS en delen de spoorlijn-rechten over meer dan duizenden kilometers aan spoorlijn.
Volgens corporate persberichten behoort de BNSF Railway tot de top transporteurs van intermodaal vrachtvervoer in Noord-Amerika. Het vervoert ook bulkgoederen. Bijvoorbeeld, vervoert de spoorweg genoeg kolen voor het genereren van ongeveer tien procent van de elektriciteit in de Verenigde Staten.
Met het hoofdkantoor in Fort Worth, Texas, de spoorweg is een volledige dochteronderneming van Berkshire Hathaway Inc.
Op 22 September 1995 is de oprichting van BNSF met de vorming van een holding begonnen, de Burlington Northern Santa Fe Corporation. Deze nieuwe holding maatschappij kocht vervolgens de Atchison, Topeka het Santa Fe Railway (vaak genoemd de "Santa Fe") en de Burlington Northern Railroad. Formeel werd op 31 December 1996 de spoorwegmaatschappijen Burlington Northern and Santa Fe Railway samen gevoegd. Op 24 januari 2005, werd van de spoorweg officieel omgedoopt tot "BNSF Railway," met de initialen van de oorspronkelijke naam. In 1999 kondigde Burlington Northern Santa Fe en de Canadian National Railway hun voornemen om zich samen te voegen tot het nieuwe vennootschap North American Railways met het hoofdkantoor in Montréal, Canada. De United States' Surface Transportation Board (STB) plaatsten een 15 maanden durende moratorium op alle spoor fusies, waardoor deze fusie eindigde.
Op 3 November 2009, kondigde Warren Buffett's Berkshire Hathaway aan dat zij de resterende 77,4% van BNSF zou verwerven wat ze nog niet zelf hadden voor $100 per aandeel in contanten en aandelen - een deal ter waarde van $44 miljard. Het bedrijf investeert een geschatte $34 miljard in de BNSF en het verwerven van 10 miljard dollar in schulden. Op 12 februari 2010, stemden de aandeelhouders van Burlington Northern Santa Fe Corporation ten gunste van de overname.
Historie
De BNSF geschiedenis gaat terug tot 1849, toen de Aurora Branch Railroad in Illinois en de Missouri Pacific Railroad werden gevormd. De Aurora Branch groeide uiteindelijk uit tot de Chicago, Burlington and Quincy Railroad, (CB & Q), een belangrijk onderdeel van de voorganger Burlington Northern. Een deel van de Pacific Railroad werd de St. Louis-San Francisco Railway (Frisco).
De Atchison, Topeka en Santa Fe Railway (ATSF) werd gecharterd in 1859. Het bouwde een van de eerste transcontinentale spoorwegen in Noord-Amerika, tussen Chicago en zuid Californië; hoofd aftakkingen leidde tot Texas, Denver en San Francisco. The Interstate Commerce Commission weigerde een voorgenomen fusie met de Southern Pacific Transportation Company in de jaren 1980.
De Burlington Northern Railroad (BN) werd opgericht in 1970 door de consolidatie van de Chicago, Burlington and Quincy Railroad, the Great Northern Railway, the Northern Pacific Railway and the Spokane, Portland and Seattle Railway. Het absorbeerde de St. Louis-San Francisco Railway (Frisco) in 1980. De opgenomen hoofd lijnen waren de Chicago-Seattle met aftakkingen naar Texas (ex-Burlington) en Montgomery, Alabama (ex-Frisco), en de toegang tot de lage zwavelsteenkool van Wyoming Powder River Basin.
Op 30 juni 1994, BN en ATSF kondigden plannen aan om te fuseren; ze waren de grootste en kleinste (qua kilometers) van de "Super Seven," de zeven grootste van de klasse 1 spoorwegen in de VS (van de toen twaalf spoorwegen). De lang geruchten aankondiging werd vertraagd door een geschil over de vernietiging van Santa Fe Pacific Gold Corporation, om de goudwinning dochteronderneming van de ATSF volgens afspraken te verkopen aan de aandeelhouders. Deze aankondiging zorgde voor de volgende golf van fusies, waardoor de "Super Seven" werden samengevoegd tot vier in de komende vijf jaar. De Illinois Central Railroad en de Kansas City Southern Railway (KCS), twee van de vijf "kleine" klasse I, kondigde op 19 juli aan dat de eerstgenoemde de laatstgenoemde zou kopen maar dit plan werd op 25 oktober afgeblazen. De Union Pacific Railroad (UP), een andere grote westerse spoorwegmaatschappij, begon een biedings oorlog met de BN voor de controle over de SF op 5 oktober. De UP maakte echter op 31 januari 1995, de weg vrij voor de fusie BN-ATSF. Vervolgens verwierf de UP de Southern Pacific Transportation Company (SP) in 1996 en Conrail uit het oosten splitsten zich in 1998 naar CSX Transportation en de Norfolk Southern Railway.
Op 7 februari 1995 kondigde BN en ATSF bazen Gerald Grinstein en Robert D. Krebs beide aandeelhouders het plan aan, dat de overheadkosten zouden besparen en dat ze het combineren van de BN kolen- en ATSF intermodale sterke hadden goedgekeurd. Hoewel de aanvulling van de twee systemen elkaar weinig overlapten, kwam in tegenstelling tot de fusie van de Santa Fe-Southern Pacific, die mislukte omdat het de concurrentie op veel gebieden van het zuidwesten zou hebben geëlimineerd, was BN en ATSF overeengekomen met de meeste andere klasse I spoorwegen om zich niet te verzetten tegen de fusie. UP was tevreden met een enkel segment van spoorlijn rechten van Abilene, Kansas naar Superior (Nebraska), welke BN en ATSF gebruikt hadden. KCS verwierf de rechten van het goederenvervoer over de spoorlijn bij verschillende locaties van de Midwest, met inbegrip van Omaha, East St. Louis en Memphis, in ruil voor de BNSF verkrijgen van rechten voor het een vergelijkbare toegang tot New Orleans. SP, vroeg in eerste instantie een ingrijpende hoeveelheid spoorlijn in het westen, maar al snel kwam werd een overeenstemming bereikt over een verminderde plan, waarbij SP de rechten van de spoorlijn op ATSF voor intermodale en automotive verkeer naar Chicago verwierf, en de rechten van andere spoorlijn van ATSF in Kansas, in het zuiden naar Texas en tussen Colorado en Texas.
In ruil wees de SP de BNSF de rechten toe voor het spoorlijn traject over de voormalige Chicago, Rock Island and Pacific Railroad tussen El Paso en Topeka en het goederenvervoer over de spoorlijn naar de Mexicaanse grens bij de Eagle Pass, Texas. Regional Toledo, Peoria and Western Railway verkreeg ook rechten voor het gebruik van spoorlijn over het tarject BN Peoria naar Galesburg, Illinois, een BN hub waar het met de SP uitwisselen kon. (die al rechten had sinds 1990 op BN traject). De Interstate Commerce Commission (ICC) keurde op 20 Juli 1995 de fusie van BNSF goed (met een definitieve goedkeuring op 23 augustus), minder dan een maand eerder dat UP op 3 augustus aangekondigde op dat zij SP zouden overnemen. Op 22 September werd de leodong over de Burlington Northern Inc. en Santa Fe Pacific Corporation overgenomen door de nieuwe Burlington Northern Santa Fe Corporation. De fusie van de maatschappijen werd opgehouden door problemen met de vakbonden; ATSF hechte zich op 31 December 1996 aan bij de BN, die omgedoopt werd tot de Burlington Northern and Santa Fe Railway Company. Dus de huidige BNSF Railway Company (naam werd vastgesteld op 24 januari 2005) dateert terug van de 13 januari 1961 in Delaware van BN als "Great Northern Pacific & Burlington Lines, Inc."
Materieel
Volgens gegevens van de BNSF had men aan het eind van 2007 meer dan 40.000 werknemers, 6400 locomotieven, en 85.338 wagons.
- De wagons zijn gespecificeerd in:
- 36.439 gesloten zelflossers (covered hoppers)
- 13.690 open wagon (gondolas)
- 7.948 gesloten goederenwagons (boxcars)
- 11.428 open zelflossers (open hoppers)
- 10.470 vlakke wagon (flatcars)
- 4196 koelwagons (refrigerated "reefer" cars)
- 416 autowagons (automobile cars)
- 427 tankwagons (tank cars)
- 324 "anders”
- Tevens heeft het:
- 3.253 containers
- 4070 auto’s
- 1200 trailers
- 163 passagierrijtuigen
Kleurschema’s
Het assortiment aan kleuren die worden gebruikt bij de BNSF Railway maakte het een van de meest kleurrijke spoorwegen in Noord-Amerika. De meeste van de BNSF hoge-pk locomotieven zijn geschilderd in de "Erfgoed" schema’s die voornamelijk gebaseerd waren op de BN voorganger kleuren van de Great Northern Railway van Omaha oranje en Pullman Green, met geel-striping en met zilveren onder frames. Sinds 2005, zijn de BNSF locomotieven zwart in plaats van donkere groene verf, die doet denken aan de oorspronkelijke 1970 Burlington Northern schema. De meeste BNSF’s BN bestelde SD70MAC locomotieven dragen nog de kleuren van de Executive Grinstein groen en creme. Verschillende ex-ATSF C44-9W hebben hun kleuren nog behouden te weten rood-en-zilver "Warbonnet", en een groot deel van EMD en GE rangeerders hebben nog steeds hun originele groene Burlington Northern of blauw-en-geel Santa Fe kleur schema.
- Kleurschema locomotieven
ATSF "Warbonnet" lettered for BNSF.
Credt given to: Terry Cantrell.
BN Executive scheme lettered for BNSF.
Credt given to: Terry Cantrell.
"Heritage I" .
Credt given to: Nate Beal.
"Heritage II".
Credt given to: Morven.
"Heritage III" or "Nike Swoosh".
Credt given to: Terry Cantrell.
Een BNSF trein steekt Lake Ashtabula op het Sheyenne River west of Luverne, North Dakota traject. De 834 m lange Sheyenne River Brug werd in 1912 door the Great Northern Railway. The North Country Trail route van 7,400 km recreatie route, wordt door de brug overspannen.
Credt given to: Jerry Huddleston.
Externe links
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten |