Van Snellopers en Sprinters – Een eeuw spoorwegervaringen: verschil tussen versies
k (→Revisiegeschiedenis (vóór transfer): geveegd) |
k |
||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
---- | ---- | ||
| − | [[Categorie:Overige Boekrecensies]] | + | [[Categorie:Overige Boekrecensies]][[Categorie:Grootspoorboek]][[Categorie:Media Nederland]] |
Versie van 8 jun 2014 20:48
|
|
|
Recensie
Hans Kaas stamt uit een echte spoorfamilie. Voor het schrijven van dit boek kon hij gebruik maken van herinneringen van zijn vader en zijn beide grootvaders. Ook 3 collega’s leverden verhalen aan. Verhalen uit een periode van 3 generaties treinmachinisten. Door mensen uit de praktijk aan het woord te laten ontstaat een sfeerbeeld, geen volledig historisch beeld. Maar dat is vanaf het begin nooit de opzet geweest van dit boek. Het boek is verdeeld in hoofdstukken die elk 10 jaar beschrijven en begint in 1900. Het 10e en laatste hoofdstuk beschrijft het decennium 1990-2000. Daarna volgt nog een bladzijde met vaktermen en afkortingen.
Dat het leven van locpersoneel geen saai leven van 8 tot 5 is, bewijzen de tientallen verhalen die zijn opgetekend uit de monden van deze 6 machinisten. Serieuze belevenissen zoals ongelukken, een zelfmoord en beschietingen vanuit de lucht in de 2e Wereldoorlog worden afgewisseld met anekdotes. Zo is er bijvoorbeeld het verhaal van een ontsnapte inbreker die ’s nachts meerijdt op de loc van een goederentrein (overigens met toestemming van de meester). Hoe dat afliep? Wat dacht je van het verhaal van de Plan U (een dieselpassagierstrein) die met de passagiers aan boord als trekkracht wordt gebruikt om een gestrande goederentrein naar een station te slepen, zodat de baan weer vrij is? De verhalen worden afgewisseld met dienstvoorschriften en uitleg van bepaalde procedures die gevolgd moeten worden, alsmede over systemen. Verschillende loctypen krijgen wat extra aandacht: hoe ze bij de NS terechtkwamen, hoe en waar ze ingezet werden en wat de ervaring van het personeel met dit materieel was.
Naar mijn idee zou “Van Snelloper tot Sprinter” eigenlijk een betere titel voor dit boek zijn, omdat er een kleine eeuw spoorwegervaring in dit boek opgetekend staat.