St. Louis–San Francisco Railway

Uit 3rail Wiki
Versie door F.P.Vonk (overleg | bijdragen) op 30 sep 2016 om 12:36 (St. Louis – San Francisco Railway (SLSF) toegevoegd in Spoorwegondernemingen)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
St. Louis–San Francisco Railway
St. Louis–San Francisco Railway Logo.
Land Verenigde staten
Opgericht 1876
Opgeheven 1980
Hoofdkantoor Springfield,
Missouri, United States
Voorgangers Pacific Railroad,
Southwest Pacific Railroad
Atlantic and Pacific Railroad
lijst van voorgangers.
Spoor lengte 10,580 km

Inleiding

Frisco system sinds 1918 de Fort Worth and Rio Grande in central Texas was verkocht aan de Santa Fe Railway in 1937.

De St. Louis – San Francisco Railway (SLSF), ook wel bekend als de Frisco, was een spoorweg die geëxploiteerd werd van 1876 tot 17 April 1980 in de Midwest and South Central U.S. van de Verenigde Staten. Aan het einde van 1970 had het 7318 km aan wegen en 10580 km aan spoorlijn in haar bezit, zonder inbegrip van dochterondernemingen Quanah, Acme en Pacific Railway of Alabama, Tennessee en Northern Railroad. In dat jaar melde het dat ze 12795 miljoen ton-miles inkomsten aan goederen vervoerde en geen passagiers. Het werd in 1980 gekocht en geabsorbeerd in de Burlington Northern Railroad.

Historie

Preserved hout caboose on display in Missouri.

De St. Louis – San Francisco Railway werd op 7 September 1876 opgericht in Missouri. Het werd gevormd uit de Missouri en de Central Atlantic and Pacific Railroad. De land grens lijn was een van de twee spoorwegen (de andere is de Missouri–Kansas–Texas Railroad of te wel M-K-T) die gemachtigd was om over het territorium van de indianen te bouwen. De Atchison, Topeka and Santa Fe Railroad was geïnteresseerd in het de lijn door Mojave Desert naar California en kochten de rechten van de lijn over totdat de grotere spoorwegmaatschappij in 1893 failliet ging. De ATSF stoten de rechten die ze van de St. Louis-San Francisco over de Great Plains hadden verkregen af. Na een faillissement ging de Frisco op 29 Juni 1896 over naar de St. Louis en San Francisco Railroad, die ook failliet ging. Op 24 augustus 1916 werd het bedrijf gereorganiseerd als de St. Louis – San Francisco Railway, hoewel de lijn nooit naar het westen van Texas ging, maar eindigde op meer dan 1600 km)van San Francisco. De St. Louis – San Francisco Railway had twee hoofdlijnen: namelijk St. Louis-Tulsa-Oklahoma City en de Kansas City – Memphis – Birmingham. De kruising van de twee lijnen was in Springfield, Missouri, de thuisbasis van de maatschappij’s belangrijkste faciliteit werkplaats en hoofdkwartier. Andere lijnen opgenomen:

  • Springfield–Kansas City (via Clinton, Missouri)
  • Monett, Missouri (Pierce City)–Wichita, Kansas
  • Monett, Missouri–Hugo, Oklahoma–Paris, Texas
  • St. Louis–River Junction, Arkansas (Memphis, Tennessee)
  • Tulsa, Oklahoma–Dallas, Texas
  • Tulsa, Oklahoma–Avard, Oklahoma
  • Lakeside, Oklahoma–Hugo, Oklahoma–Hope, Arkansas.

Vanaf maart 1917 tot januari 1959, opereerde de Frisco, in een joint venture met de Missouri-Kansas-Texas Railroad, de Texas Special. Deze luxe trein, een streamliner uit 1947, red van St. Louis naar Dallas, Texas, Ft. Worth, Texas en San Antonio, Texas. De Frisco fuseerde op 21 November 1980 naar de Burlington Northern Railroad. De stad van Frisco, Texas is vernoemd naar de spoorweg en het voormalige spoorlijn logo wordt gebruikt als eigen logo. Het logo is gemodelleerd naar een uitgestrekte wasbeer huid (die ook de aanleiding is voor de Frisco High School mascotte, de Fighting Raccoons).

Passagiers diensten

Terwijl de Texas Special de bekendste passagierstrein was die ooit door de Frisco ingezet werd, had het meer speciale treinen. Te weten:

  • Black Gold (Tulsa–Dallas/Fort Worth s’nachts)
  • Firefly (Kansas City–Tulsa)
  • Kansas City–Florida Special (Kansas City–Jacksonville)
  • Memphian (St. Louis–Memphis)
  • Meteor (St. Louis–Oklahoma City s’nachts met een aansluitende trein naar Monett-Fort Smith, AR)
  • Oil Fields Special (Tulsa–Dallas/Ft. Worth by day)
  • Oklahoman (Eerst verbonden met Kansas City–Tulsa maar werd later omgelegd via St. Louis–Oklahoma City.)
  • Southland (Kansas City–Birmingham)
  • Sunnyland (Kansas City/St. Louis–Atlanta/Pensacola)
  • Texas Flash (Tulsa-Sherman-Dallas overdag)
  • Will Rogers (St. Louis–Oklahoma City/Wichita overdag)

De grootste stimulans voor de Frisco begon in de jaren 1960 en 1970 toen de industrieën begonnen te verhuizen naar het zuiden en de regio's die het bediende waarbij het niet alleen een diversiteit was voor spoorweg verkeer maar ook de exponentieel toenam! Natuurlijk, zoals bijna altijd het geval is, blijft het succes niet onopgemerkt en spoedig begonnen meerdere grote lijnen belangstelling te krijgen en uiteindelijk werd de Frisco gekocht door de Burlington Northern in 1980. De Burlington Northern koos uiteindelijk voor het verwerven van de Frisco dankzij zijn veel meer gediversifieerde verkeer, dat zich uitstrekte van de ontluikende klasse 1 in de zuidoostelijke regio's van Memphis, Arkansas, Mississippi, Alabama, en de kust van de Golf (die vandaag de dag een zeer lucratieve chemische business verkeer bevat). Terwijl de Frisco's corporate geschiedenis eindigde in de herfst van 1980 leeft zijn nalatenschap zeker voort onder de nu-BNSF Railway als een belangrijke slagader aan de Golfkust en in de Southeastern regio's.

Voormalige Frisco lijnen vandaag

een poster uit 1899 poster van een jongen en een meisje in een SLSF wachtkamer.

De kern van het voormalige Frisco systeem wordt nu verzorgt door [BNSF|BNSF Railway] als Hoge densiteit hoofdlijnen. Andere secundaire en nevenbanen zijn verkocht aan exploitanten van short line of helemaal verlaten.

  • Kansas City – Springfield – Memphis – Birmingham: Beheerd door de BNSF
  • St. Louis – Springfield – Tulsa – Dallas: Beheerd door de BNSF
  • Fort Scott, Kansas naar Afton, Oklahoma: Beheerd door de BNSF
  • St. Louis naar Memphis, Tennessee: Beheerd door de BNSF
  • Tulsa, Oklahoma naar Avard, Oklahoma: Beheerd door de BNSF
  • Fredonia, Kansas naar Cherryvale, Kansas naar Columbus, Kansas: Beheerd door de South Kansas and Oklahoma Railroad
  • Cherokee, Kansas naar Pittsburg, Kansas: Beheerd door de South Kansas and Oklahoma Railroad
  • Fredonia, Kansas naar Ellsworth, Kansas: Verlaten
  • Cherokee, Kansas naar Cherryvale, Kansas: Verlaten
  • Monett, Missouri naar Fort Smith, Arkansas: Beheerd door de Arkansas and Missouri Railroad
  • Lakeside, Oklahoma naar Hope, Arkansas: Beheerd door de Kiamichi Railroad (Genesee & Wyoming Inc.)
  • Tulsa, Oklahoma (Sapulpa) to Oklahoma City, Oklahoma: Beheerd door de Stillwater Central RR
  • Oklahoma City naar Snyder, Oklahoma: Beheerd door de Stillwater Central RR
  • Snyder, Oklahoma (Long Siding) naar Quanah, Texas: Beheerd door de BNSF
  • Enid, Oklahoma naar Frederick, Oklahoma: Beheerd door de Grainbelt/Farmrail
  • Amory, Mississippi naar Pensacola, Florida: Beheerd door de Alabama and Gulf Coast Railway (RailAmerica)
  • Springfield naar Kansas City (via Clinton): Verlaten
  • Monett (Pierce City) naar Carthage, Missouri: Buiten dienst
  • Carthage, Missouri naar Wichita, Kansas: Meestal Verlaten
  • Chaffee, Missouri naar Poplar Bluff, Missouri naar Hoxie, Arkansas (Hoxie Sub): Verlaten


Overlevende stoomlokomotieven

De onderstaande stoomlokomotieven zijn nog te vinden als statische units in diverse plaatsen of parken:

  • Frisco 19, een 2-8-0 Consolidation-type gebouwd in 1910 en als statische display in Frisco, Texas, USA (Opmerking: Deze locomotief heeft de benaming Frisco, maar hij heeft nooit dienst gedaan bij de SLSF. Het is de eigenlijk de[Lake Superior and Ishpeming Railroad #19, hij werd aangeschaft door de City of Frisco, Texas, als een statische display en is representatief van een typische Frisco locomotief. Frisco bediende een aantal van de Consolidations als de Frisco-serie 1306 locomotieven.
  • Frisco 1351, gebouwd in 1912 als een 2-8-0 Consolidation (Frisco 1313) en omgebouwd door Frisco naar een 2-8-2 Mikado in November 1943, nu als statiche display in Collierville, Tennessee.
  • Frisco 1352, gebouwd door [American Locomotive Company|Alco] in 1912 als een 2-8-0 Consolidation en omgebouwd door Frisco gedurende de 2e wereld oorlog naar een 2-8-2 Mikado. Gedemonteerd in Taylorsville, Illinois, wachtend op restauratie tot werk condities.
  • Frisco 1355, 2-8-2 Mikado, statisch opgesteld in Garden Street, Pensacola, Florida, in de buurt van de site van het SLSF passagier depot dat in 1967 gesloopt werd.
  • Frisco 1501, 4-8-2 Mountain-type, gebouwd in 1926. Statische display in Schuman Park, Rolla MO sinds 1955. Diverse onderdelen van de Frisco 1501 werden gedoneerd om de Frisco 1522 operationeel te maken en te houden.
  • Frisco 1522, 4-8-2 Mountain-type, gebouwd in 1926. Het was opgesteld tot 1988 in het Museum of Transportation te St. Louis, Missouri, toen het gebruikt werd voor excursie ritten. In 2002, kwam het terug in het Museum of Transportation.
  • Frisco 1527, 4-8-2 Mountain-type, gebouwd door [Baldwin Locomotive Works|Baldwin] in 1926. Staat als Statische display in het Langan Park, Mobile, AL sinds 1964.
  • Frisco 1529, 4-8-2 Mountain-type, gebouwd door [Baldwin Locomotive Works|Baldwin] in 1926. De trein hosted President Franklin D. Roosevelt in 1934, en werd uiteindelijk de laatste stoomlocomotief die gemaakt werd voor passagiers vervoer Frisco. Nu is ze als statisch display in Frisco Park in Amory, Mississippi.
  • Frisco 1621, een 2-10-0, is een Russische Class Ye 2-10-0 ("Russian Decapod"), gebouwd in 1918 en als statische display in het Museum of Transportation te St. Louis, Missouri.
  • Frisco 1625, nog een 2-10-0 Russian Decapod, ook gebouwd in 1918. Na een tussenliggende service met de Eagle-Picher Mining Co., staat hij nu als statische display in het Museum van de Amerikaanse Railroad te Frisco, Texas.
  • Frisco 1630, een andere 2-10-0 Russian Decapod, ook gebouwd in 1918 en is in excursie service op de Illinois Spoorwegmuseum in Union, Illinois.
  • Frisco 4003, een 2-8-2 Mikado gebouwd in 1919 door [Lima Locomotive Works|Lima] en op statische display in het Fort Smith Trolley Museum in Fort Smith, Arkansas.
  • Frisco 4018, een 2-8-2 Mikado gebouwd in 1919 staat als statische display bij Sloss Furnaces (gieterij) in Birmingham, Alabama.
  • Frisco 4500, een 4-8-4 Northern-type gebouwd in 1942 staat als statisch display in Tulsa, Oklahoma, en 4501, a 4-8-4 staat als statisch display in het Museum of the American Railroad in Frisco, Texas, beide locomotieven trokken de Frisco crack Meteor train.
  • Frisco 4524, nog een 4500-series 4-8-4 Northern-type uit de oorlogstijd als statisch display in Grant Beach Park te Springfield, Missouri, het heeft de "Frisco Fast Freight" kleuren schema. Het was de laatst stoom locomotief gebouwd voor Frisco.



Bron: [1] [2]



Externe links

Frisco Railroad Homepage]

Bronnen, Referenties en/of Voetnoten

  1. bron: American-Rails (EN) [1]
  2. bron: Wikipedia (EN) [2]