Bouwserie GG-1
Pensylvania Railroad GG-1 | |
---|---|
Spoorwegmij's | PRR |
Bedrijfsnummers | 4800 – 4938 |
Fabrikanten | Pennsylvania Railroad (PRR) |
Aantal gebouwd | 139 stuks |
Bouwjaren | 1935 – 1943 |
Asvorm | (2'Co)(Co2') |
Lengte over de buffers | 24.232 mm |
Max.snelheid | 161 km/h |
Vermogen | 3680 kW |
Aanvangskracht | - kN |
Dienstgewicht | 208,6 t – 216,3 t |
Stroomsysteem | ~11–13 kV, 25 Hz ~ 11–13 kV, 60 Hz |
Remmen | - |
Uit dienst | 1983 |
Bouwserie GG-1
De locomotieven van de bouwserie GG1 van de Pennsylvania Railroad (PRR) waren een van de snelste elektrische locomotieven in de wereld. De locomotieven waren bijna 50 jaar de ruggengraat van het personenvervoer in het Noordoostelijke deel van de Verenigde Staten. De GG-1 locomotieven werden ook ingezet voor het goederentransport.
Ontwikkeling en bedrijf
Begin jaren 1930 was de Pennsylvania Railroad op zoek naar een vervanger van de bouwserie P5 locomotieven voor personentreinen en gaf opdracht voor het ontwikkelen van 2 prototypes. Een prototype met as-indeling 2'Do2' werd gebouwd en werd als bouwserie R1 ingedeeld. Het andere prototype kreeg een as-indeling (2'Co)(Co'2) en werd als GG-1 ingedeeld. Na een aantal testen met deze prototype locomotieven, koos de PRR voor de GG-1 voor de serie-bouw.
De locomotieven hebben zes aandrijfassen verdeeld over 2 draaistellen welke zich aan beide uiteinden van de locomotief bevinden tesamen met een 2-assig loopdraaistel. Elke as wordt aangedreven door twee 288 kW tractiemotoren van het type GEA-627-A1. De GG1 is ontworpen voor 11 kV wisselstroom met een frequentie van 25 Hz. In het midden van de locomotief bevindt zich de transformator waarmee spanning voor de aandrijfmotoren, koelventilator en overige stroomverzorging wordt geleverd. De locomotief heeft een lengte van 24,3 meter en een gewicht van rond de 216 ton.
De GG-1 locomotieven werden grotendeels vervangen door de locomotieven van de bouwserie AEM-7. In 1983 werd de laatste GG-1 ter zijde gesteld. De belangrijkste reden om deze locomotieven ter zijde te stellen waren de scheuren in het stalen frame die na 50 jaar dienst steeds vaker optraden en tot dure reparaties leidde. Ook de moeilijk verkrijgbare onderdelen en de omschakeling naar een stroomsysteem met een frequentie van 60 Hz versnelde de beslissing voor het ter zijde stellen.
Waar zijn deze locomotieven nog te zien?
- PRR 4800 - Railroad Museum of Pennsylvania, Strasburg (Pennsylvania)
- PRR 4859 - Transportation Center, Harrisburg (Pennsylvania)
- PRR 4876 - B&O Transportation Museum, Baltimore (2004:in zeer slechte staat)
- PRR 4877 - New Jersey Transit Yard, Morristown (New Jersey)
- PRR 4879 - United Railroad Historical Society of New Jersey
- PRR 4882 - National NYC Railroad Museum, Elkhart (Indiana)
- PRR 4890 - National Railroad Museum, Green Bay
- PRR 4903/Amtrak 4906 - Age of Steam Museum, Dallas (Texas)
- PRR 4909/Amtrak 4932 - Cooperstown Junction, New York
- PRR 4913/Amtrak 4913 - Railroader's Memorial Museum, Altoona (Pennsylvania)
- PRR 4917/Amtrak 4934 - Leatherstocking Railway Museum, Cooperstown Junction, New York
- PRR 4918/Amtrak 4916 - Museum of Transportation, St. Louis
- PRR 4919/Amtrak 4917 - Virginia Museum of Transportation, Roanoke
- PRR 4927/Amtrak 4939 - Illinois Railway Museum, Union (Illinois)
- PRR 4933/Amtrak 4926 - Central New York Chapter NRHS, Syracuse (New York)
- PRR 4935/Amtrak 4935 - Railroad Museum of Pennsylvania
Bijzonderheden/Opmerkingen
Op 15 Januari 1953 vond een ongeval met een GG-1 met nummer 4876 plaats in Washington Union Station. Vanwege een verkeerd afgestelde remventiel konden de remmen van een deel van de personentrein niet bekrachtigd worden. Hierdoor werd de locomotief inclusief 2 rijtuigen het perron opgeduwd. Bij de berging werd de locomotief in 3 delen ontmanteld en in de reparatiewerkplaats Altona (Pensylvania) weer hersteld.
Bron:Wikipedia[1]
Externe Verwijzingen
Diverse E-locs Bouwserie GG-1
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten |
Modellen
|
|