Column feb 2009 - Het koken van melk
Column feb 2009 - Het koken van melk....
Het koken van melk....in een pannetje en het gevoel van rijden met een trein in zeer dichte mist kun je enigszins met elkaar vergelijken.
Om dit duidelijk te maken gaan we terug naar de jaren tachtig van de vorige eeuw, ik was toen nog volop in beweging o.a. als machinist bij de NS. Bij een Amersfoortse dienst met een slag Leeuwarden erin kreeg je halverwege Meppel en Steenwijk te maken met de klassieke beveiliging met armseinen en bakens.
Op de foto een gecombineerd hoofd en voorsein met daarvoor een baken met op de planken zig zag strepen en op de derde plank ook nog een witte driehoek. Dit geeft aan dat het, onder het hoofdsein aangebrachte, voorsein op minder dan remwegafstand van het volgende hoofdsein is geplaatst. M.a.w. de remming voor het betreffende hoofdsein moet al bij het baken worden ingezet.
Nog een verschil met de nu overal toegepaste lichtseinen was, dat de armseinen alleen toegepast werden bij gevaarpunten, wissels en stations, zodat je na het passeren van een hoofdsein wel een kilometer of 15 kon rijden voor je weer een sein tegenkwam. Dus bij een dienstregelingsnelheid van 120km/h in de mist, zat je aardig op het puntje van je stoel.
En is er nu ook nog een vergelijking te maken met onze hobby? Dacht het wel. Als je aan het rijden bent met drie/ vier/ vijf locs tegelijk, gebeuren er ook onverwachtse dingen. Is er een loc net iets eerder op een punt waar ik hem nog niet kon gebruiken.
Ik ben dan blij als mijn vrouw roept: Nog koffie? Melk erbij……
Ben van Willigenburg