Column mei 2011 - De verandering

Bijna drie jaar geleden ben ik verhuisd naar mijn huidige woning; een onopvallend, prettig rijtjeshuisje in een rustige straat. Het meest bijzondere aan mijn optrekje is misschien nog wel de ligging, namelijk pal aan het spoor. Zittend in de woonkamer kun je de treinen zo langs zien komen. Omdat het huis goed geïsoleerd bleek te zijn, maakte ik me bij het tekenen van het huurcontract over die spoorlijn niet zoveel zorgen. Ik had immers begrepen dat je goed aan treingeluiden kunt wennen. Het leek me ook een stuk minder irritant dan wonen in een drukke straat zoals dat bij mijn vorige woning het geval was. Autoverkeer gaat vaak dag en nacht door, terwijl treinen daarentegen maar om de zoveel tijd langs komen en ’s nachts niet rijden. Dacht ik…

Met goederentreinen had ik namelijk geen rekening gehouden. Die hoor je echter niet alleen beter dan personentreinen (vooral ’s nachts als het helemaal rustig is), je voelt ze ook beter! Die goederentreinen kon ik dus regelmatig schieten als ik weer eens midden in de nacht wakker trilde in mijn bed.

Ik moet daar wel bij vertellen, dat treinen me drie jaar geleden niet meer zo bezig hielden. Nadat ik het ouderlijk huis een dikke twintig jaar geleden ontvlucht was, kwam mijn liefde voor treinen op een waakvlammetje te staan. De gezamenlijke Märklin-baan die mijn broer en ik hadden gemaakt, werd toen afgebroken en al het materiaal verdween in dozen, wachtend op een nieuw begin. Maar andere zaken kregen voorrang en bleven belangrijker. Af en toe merkte ik nog wel op dat er nieuwe locs of treinstellen rondreden in Nederland, maar dat was het dan ook wel. De trein werd gereduceerd tot louter een vervoermiddel en nadat de NS het - door mij veelgebruikte - avondretour afschafte, zat ik alleen nog bij hoge uitzondering in een trein.

Naarmate de maanden verliepen, begon ik in mijn nieuwe woning inderdaad steeds meer te wennen aan het treinverkeer voor de deur. Storen deed het niet meer en alleen aan de opmerkingen van overnachtende vrienden kon ik opmaken dat de goederenlocs nog steeds ’s nachts langs reden. Zelf merkte ik het al niet meer.

De verandering kwam op een herfstige zondag. Ik was thuis, zat wat te lezen toen ik ineens het gevoel kreeg dat er iets niet klopte. Was het een raar luchtje in het huis, een apart geluid wat ik niet kon thuisbrengen? Was ik misschien iets belangrijks vergeten? Ik heb mijn woning daarop geïnspecteerd, een tijdje geconcentreerd naar alles om me heen zitten luisteren en over allerlei mogelijke afspraken zitten nadenken. Maar dat vreemde gevoel kon ik nog steeds niet verklaren...

Totdat ik me plotseling realiseerde dat ik al een tijdje niets “geels” langs het raam voorbij had zien komen. Meteen de NS-site gecheckt en jawel: vanwege werkzaamheden zouden er vandaag geen treinen rijden op deze lijn. Dat was het dus! Ik had onbewust die treinen langs mijn huis gewoon gemist! Vreemd genoeg was ik vanaf dat moment helemaal verzoend met mijn plekje aan het spoor en ben ik ook weer met een hernieuwd interesse gaan kijken naar alles wat er voor de deur voorbij kwam.

Marc (10103)