Zuurflessen wagon: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '650px|thumb|300px|right|<center>'''Zuurflessen wagon (“Säuretopf wagen”) van de Deutsche Reichsbahn'''</center> '''Zuurflesse...') |
k (→Modellen) |
||
Regel 22: | Regel 22: | ||
<br style="clear:both" /> | <br style="clear:both" /> | ||
== Modellen == | == Modellen == | ||
− | + | {{Märklin-Zuurflessenwagon-modellen}} | |
---- | ---- | ||
[[Categorie:Wagens]] | [[Categorie:Wagens]] |
Versie van 12 apr 2016 19:57
Zuurflessen wagon:
Algemeen
De zuurflessen wagon is een 2-assige wagon met vaten voor het vervoer van zuren en logen. De zuurflessen of vaten werden gevuld met bijvoorbeeld zwavelzuur, zoutzuur, salpeterzuur, fosforzuur, logen etc. De flessen waren vervaardigd van keramiek omdat metalen ketelwagens niet bestand waren tegen de zuren die het metaal van de ketels, aan konden tasten. De zuurflessen wagon kon zo’n 8 tot 14 zuurflessen bevatten, die elk zo’n 800 tot 1200 liter konden bevatten. De keramische zuurflessen waren enigszins schokgevoelig en werden dan ook goed vastgezet. De bodem van de wagon bestond uit houten planken welke voorzien waren van gleuven en welke geveerd was uitgevoerd om schokken zoveel mogelijk op te vangen. De bodem was voorzien van asfalt zodat de flessen niet konden schuiven. Verder was er een stalen raamwerk om de flessen in positie te houden en te voorkomen dat ze tegen elkaar konden komen. De ruimte tussen het stalen raamwerk en de keramische flessen werd met houten blokken opgevuld om de flessen vast te zetten. De voor en achterwanden moest bij latere uitvoeringen tot een meter boven de flessen uitsteken, om te voorkomen dat bij een ongeval de zuren de aansluitende wagons konden beschadigen. Het vullen en legen van de zuurflessen was niet zonder risico’s en was een tijdrovende zaak.
Ontwikkeling
Begin 20e eeuw ontstond meer en meer behoefte om agressieve zuren en logen via het spoor te vervoeren. Probleem was alleen dat stalen ketels niet bestand waren tegen deze agressieve stoffen. De oplossing was om de zuren in kleien of keramische vaten te vervoeren die bestand waren tegen de zuren en logen. Later, toen de aluminiumindustrie zich ontwikkelde, werden zuren en logen meer en meer via aluminium ketels vervoerd. De aluminium ketels moesten met banden worden bevestigd aangezien aluminium zich niet met staal liet lassen. Na de 2e wereldoorlog werden edelmetalen gebruikt die ook bestand bleken tegen de zuren en logen. Bij verder ontwikkeling en toepassing van nieuwe materialen verdwenen de zuurflessen wagens en werden deze vervangen door ketelwagens voor chemicaliën. In de voormalige DDR zijn de zuurflessen wagens nog lange tijd in gebruik geweest. Daar werden ze pas in 1990 terzijde gesteld.
Bijzonderheden/Opmerkingen
Literatuur
Externe verwijzingen
Diverse afbeeldingen
Modellen
|
|