150 Jahre Schweizer Bahnen – 1847-1997: verschil tussen versies
k (Beveiligde "150 Jahre Schweizer Bahnen – 1847-1997" ([edit=sysop] (vervalt niet) [move=sysop] (vervalt niet))) |
Versie van 30 aug 2013 22:34
|
|
|
Recensie
Dit is een special van het Duitse spoorwegtijdschrift Bahn en werd uitgebracht ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de Zwitserse Spoorwegen in 1997. Diverse facetten van de Zwitserse spoorwegen worden uitgelicht. Eerst worden enkele bekende spoortrajecten kort beschreven, elk voorzien van een paar kleurenfoto’s. Een ander hoofdstuk is gewijd aan het hoogste station, de langste tunnel en andere Zwitserse spoorwegrecords. Er is een artikel over de Zwitserse spoorwegindustrie, één over de elektrificering van het net van het begin tot 1997, een overzicht van het treinenmaterieel en één over de bijzondere verhouding tussen de Zwitsers en hun spoorwegen en ook een artikel over verenigingen die oude stoomloc’s in bedrijf houden. Daar tussen door deze geschiedenisitems: 1846-1886 – Het Begin; 1887-1936 – Moeilijke Tijden; 1937-1976 – Afbraak; 1977-1997 – Het Moderne Spoor. Tot slot iets over de toekomst van de Zwitserse spoorwegen en dan met name over de ondertunneling van Zwitserland. Er zijn plannen ontwikkeld om vóór 2020 in 3 fasen tunnels dwars door Zwitserland te graven (Project Swissmetro). Deze tunnels moeten komen in de richtingen noord-zuid en oost-west. Hier gaan speciale treinen rijden met een snelheid van meer dan 400 km/u om zodoende de reistijden te bekorten.
In 1997 werden bijna het hele jaar door in heel Zwitserland evenementen georganiseerd ter gelegenheid van dat jubileum. Het begon op 5 maart in Bern en eindigde op 25 november in Sierre. Er waren op verschillende plaatsen Open Dagen, een speciale tentoonstellingstrein reed door het hele land, er waren stoom- en smalspoorfestivals, enz.
Nog even een persoonlijke noot. In het weekeinde van 14 en 15 juni 1997 waren er Open Dagen op het grote rangeerterrein van Lausanne. Omdat mijn ouders toch in Zwitserland wonen, en ik dus makkelijk onderdak kon vinden, besloot ik naar die Open Dagen te gaan. (Daar bleek overigens was ik niet de enige Nederlander die speciaal hiervoor naar Zwitserland gekomen was.) In de ochtenduren stonden vele tientallen stoom-, diesel- en elektrische locomotieven en oude en nieuwe treinen opgesteld die veelal ook van binnen te bezichtigen waren. De stoomloc’s stonden onder stoom. Er waren ook 2 hogesnelheidstreinen uit Italië en Duitsland naar Lausanne gekomen. ’s Middags reden al die loc’s en treinen vanaf dat rangeerterrein over één spoor langs het publiek naar Lausanne Hbf. Deze “parade” begon om 14:00 uur met de oudste stoomloc en eindigde ongeveer 3 uur later met de moderne Italiaanse en Duitse hogesnelheidstreinen. Jammer dat het weer niet meewerkte: het was de hele dag wat druilerig. Toch heb ik er nog 60 minuten video aan overgehouden.