Open Hopper
Open Hoppers:
Algemeen
Een hopper is eigenlijk een soort van geavanceerde gondel. Het verschil is dat de gehele vloeroppervlakte van de bak schuin is uitgevoerd, naar zogenaamde "wells"(hoppers) of te wel trechter, die er voor zorgt dat het materiaal naar de luiken in de bodem stroomt waardoor de grondstof verwijderd worden. De hopper was van cruciaal belang in de ontwikkeling van de Amerikaanse spoorwegen, voor de spoorlijn was en is het nog steeds, de beste manier voor het vervoeren van enorme hoeveelheden van bulkmateriaal zoals steenkool en graan. Kolen waren op een bepaald moment heel erg belangrijk. In 1900 bijvoorbeeld, vervoerden de Amerikaanse spoorwegen meer dan 300 miljoen ton kolen alleen al, vergeleken met 76 miljoen ton aan hout, ongeveer 80 miljoen ton aan graanproducten, ongeveer 50 miljoen ton aan metalen en 43 miljoen ton van koopwaar.
Een bekende voorganger van de hopper was de kolen jimmie, een kleine houten met vier wielen en aan de bovenkant open wagon die gelost kan worden door middel van een draaibare zijkant of een luik aan de onderkant. Sommige had schuine binnenkanten om ze beter te kunnen lossen – een kenmerk van echte hopper.
Jimmies konden worden gevonden op de baanbrekende spoorwegen van Amerika in de late jaren 1820 en vroege jaren 1830, met name de Delaware & Hudson Canal Company and Mauch Chunk Switchback Railway, en konden ongeveer twee ton steenkool vervoeren. In ongeveer 1840 was de jimmy uitgegroeid tot (hoewel de kleinere niet helemaal verdrongen was door) een grotere, met twee draaistellen en acht wielen met een meer verfijnd systeem van hopper/luiken en meer dan het dubbele van de draagkracht. De hopper werd geboren.
Ondanks de vroege verschijning van de hopper, werd er niet snel op gebruik ervan ingegaan en bleven de jimmies populair bij de spoorwegen tot ver in de late jaren 1800, uiteindelijk stierven ze uit in 1900. Ondertussen gebruikten veel spoorwegen drop - of hopper-bottom gondolas, met name die spoorwegmaatschappijen die niet genoeg spoorwegverkeer ten behoeve van het transporteren van mineralen hadden het hele jaar door en dus waar hoppers niet rechtvaardig waren. Drop - of hopper-bottom gondolas konden worden gebruikt voor het transport van niet bulk grondstoffen zoals timmerhout of koopwaar in kratten als het kolen transport daalde.
De echte hopper kan alleen stoffen transporteren die zichzelf kunnen lossen door middel van de schuine kanten in de hopper, lostrechters, en dan door de luiken gelost werden. In eerste instantie werden hoppers voornamelijk gevonden op spoorwegen waar minerale verkeer de voornaamste reden van hun bestaan was. Eén daarvan was de Philadelphia & Reading, die een vloot van houten 10-ton capaciteit hoppers in het midden van de 19e eeuw hadden. Later in de eeuw verwierf de P & R hoppers met een dubbele capaciteit en aan het einde van de negentiende eeuw waren er duizenden hoppers. P & R leek één van de eerste spoorwegen te zijn die de hopper die op een brede basis kolen vervoeren van. Tijdens de late jaren 1800, had de hopper een capaciteit bereikt 30-40 ton, dankzij aan het gedeeltelijk toegenomen gebruik van metalen onderdelen die er voor zorgeden dat de wagons sterker gemaakt werden. Het aantal hopper bays zou uiteindelijk worden gebruikt ter aanduiding van hopper cars. Een "twin" hopper had twee bays, een "triple" had drie bays en een "quad" had vierbays.
Het type van een hopper men kocht werd bepaald niet door het aantal bays echter, maar door de draagkracht van de hopper. Grotere hoppers had meer bays gewoon omdat er meer ruimte voor hen was, en meer bays zorgden er voor dat er sneller gelost kon worden. Het was grotendeels te danken aan het bewind van de kolenindustrie, dat de multibay open-top hopper een prominent armatuur werd van de Amerikaanse spoorwegen-met name die dienst deden in de kolen velden van het Noordoosten, ten Zuidoosten en in de Midwest. In 1960, bijvoorbeeld, was de Norfolk & Western goederen wagon vloot dusdanig dat van de 77044 wagons er zo’n 59574 hoppers waren. Tijdens de eerste helft van de twintigste eeuw werd kolen universeel gebruikt om Amerika te voorzien van warmte en energie, van talloze kolen gestookte kachels en ovens die men bijna in elk huis kon vinden tot aan grote energiecentrales die de elektriciteit aan verlichte huizen en bedrijven opwekten. Verder verbruikte de spoorweg industrie zelf enorme hoeveelheden kolen voor de stoomlocomotieven. Hoppers vervoerden ook cokes (een verwerkte steenkool, die lichter en schoner brande) als brandstof voor de ovens van gieterijen en staalfabrieken. Na de Tweede Wereldoorlog, werd de Koning kolen onttroond.
De laatste stoomlocomotief die op een hoofdlijn dienst deed was in 1960 men stapten toen over naar de diesel elektrische locomotief die ongeveer 30 jaar eerder als verwacht rustig op de spoorweg scene zijn intrede deed. Petroleum was de nieuwe koning, en het werd gebruikt om de huizen en bedrijven te verwarmen als ook de brandstof voor de diesellocomotieven. De binnenlandse productie van staal daalden toen offshore staalfabrieken klanten trokken door lagere prijzen maar ook door verdere vermindering van de noodzaak van steenkool en cokes transporten. Groeiende milieu overwegingen wierpen een domper op de kolenindustrie zodat veel elektrische centrales overgingen naar lage zwavelsteenkool, vooral in het westen van Amerika. In de begin jaren 1970, heeft de lage zwavelsteenkool van de kolenindustrie er voor gezorgd dat er een ongekende boom in eenheid kolen treinen ontstond vanuit Wyoming en Montana naar elektrische centrales in de Verenigde Staten en deze zijn vandaag nog een gebruikelijk gezicht. Echter, veel van deze kolen wordt getransporteerd in rotary-dump wagons die technisch gezien gondolas zijn. In plaats van de open hopper, is vandaag de dag de [Covered hopper], in zijn vele vormen, prominent is geworden.
Bijzonderheden/Opmerkingen
Ore Jennies:
Ijzererts kan worden vervoerd in een conventionele hopper, maar omdat het materiaal aanzienlijk meer dichtheid heeft dan kolen, kan slechts een relatief klein volume worden geladen voordat de wagon capaciteit wordt geschonden. Om deze reden zijn er speciale hoppers ontworpen voor het vervoeren van erts, in het algemeen zijn ze bekend als "jennies". Ze hebben dezelfde algemene indeling als een conventionele hopper - schuine vloer, hopper wells en luiken - maar met een aanzienlijk kortere hoogte en lengte. Bovendien zijn de vloer hellingen steiler omdat de erts niet zo makkelijk uit de wagon schuift als steenkool en cokes. Dit probleem wordt gedeeltelijk opgelost door de invoering van taconite, erts gemengd met bentoniet klei waardoor er pellets ontstaan. Hoewel de eerste erts jennies waarschijnlijk uit ongeveer het midden van de 19e eeuw waren, werden ze in de binnenlandse opkomst van ijzer productie laat in deze eeuw in het algemeen toegepast bij spoorwegen in de regio's erts-mijnbouw en staalfabrieken. Spoorwegen die een groot aantal erts jennies bezaten zijn onder anderen de Duluth, Missabe & Iron Range; Chicago & Noord-West; Milwaukee Road; Soo line; Bessemer & Lake Erie en Duluth, Shore & Atlantic.
Literatuur
- http://www.amazon.com/dp/0760332606/ref=pe_160270_27595590_pe_vfe_dt1 Railroad Rolling Stock. Auteur: Steve Barry
Externe Verwijzingen
Zie voor Grootspoor open hoppers met ander afbeeldingen ook de volgende link:
- Engelse Wikipedia over de Hopper car.
- Hopper Cars, The "Coal Car" American-Rails.com.ut conveyor modelspoor]
Diverse afbeeldingen
- Foto gallerij Open Hopper
A LOADED LS&I ore train leaves the yard bound for the LS&I ore dock in Marquette, MI. Credits given to: Steven Langsford 
Lege ore jennies bij Eagle Mills Junction, Negaunee, MI, USA. Credits given to: Steven Langsford 
GL 2 bay Hopper Car No. 34019 PRR. 
GLA 2 bay Hopper Car No. 713946 PRR. 
GLC 2 bay Hopper Car No. 147495 PRR. 
H39 3 bay Hopper Car No. 665000 PRR. 
H39A 3 bay Hopper Car No. 275089 PRR. 
H21A 4 bay Hopper Car No. 175629 PRR. 
H25 4 bay Hopper Car No. 730593 PRR.
.jpg)
Modellen
| Open Hopper: Bachmann 17620;Bachmann 17647;Bachmann 18702;Bachmann 18711;Bachmann 18723;Bachmann 18735;Bachmann 18738 |
|
|