Bouwserie D.145
D.145 | |
---|---|
Spoorwegmij's | FS |
Fabrikanten | Fiat Savigliano, Brown-Boveri |
Bouwjaren | 1982-1995 |
Aantal gebouwd | Serie 1000: 38 stuks Serie 2000: 62 stuks |
Asvorm | Bo'Bo' |
Lengte over de buffers | 15200 mm |
Dienstgewicht | 70 t |
Max.snelheid | 100 km/h |
Vermogen | 620 kW |
Aanvangskracht | 205 kN |
Bouwwijze motor | 1 x 4-cylinder (rij)dieselmotor |
Overdracht vermogen | Diesel-elektrisch |
Diesellocomotief Bouwserie D.145
De D.145's zijn in Italië gebouwde diesellocomotieven met elektrische aandrijving voor zware rangeerdiensten en voor goederentreinen.
Ontwikkeling en bedrijf
In de jaren 70 van de vorige eeuw, besloot de Italiaanse Staatsspoorwegen (FS) voor vernieuwing van het spoorwegmaterieel van de Staatsspoorwegen. De D.145 was de eerste locomotief in dit project en is eind jaren zeventig ontwikkeld door Fiat Ferroviaria Savigliano. De bouw ervan werd op 26 juli 1979 besteld en de eerste leveringen begonnen in 1982.
Het bleek lastig om zowel diesel-elektrische als dieselhydraulische locomotieven met een goede en efficiënte performance te ontwikkelen die geschikt zijn voor het brede scala aan diensten. Dit werd uiteindelijk overwonnen in de jaren tachtig van de twintigste eeuw met de ontwikkeling van vermogenselektronica, waardoor de bouw van de D.145-locomotieven mogelijk werd. FIAT Ferroviaria Savigliano en haar dochteronderneming Elettromeccanica Parizzi ontwikkelde en bouwde de D.145. Er werd ook een versie van de locomotief ontwikkeld (serie D.145 2001-2020) door Tecnomasio Italiano-Brown-Boveri. De D.145's waren de eerste diesellocomotieven die de ongebruikelijke oranje kleurstelling kregen.
Naast de FS werden de locomotieven ook door Fiat Ferroviaria geleverd aan andere Italiaanse spoorwegmaatschappijen. Drie locomotieven, gebouwd in 1994, werden besteld door Ferrovie Nord Milano Exercise (FNME), die ze gebruikte op de Brescia-Iseo-Edolo-spoorlijn voor goederenwagons, om enkele regionale treinen te slepen en om te rangeren. Geregistreerd als DE 145.001-003, kwamen ze in 2004 in de vloot van Nordcargo. Nog twee locomotieven, gebouwd in 1995, werden besteld door de Reggio Emilia Transport Consortium Company (ACT). Geregistreerd als DE 145.012-013, met de overname van de spoorwegtak van de ACT door Ferrovie Emilia Romagna (FER) kwamen ze eerst in de vloot van laatstgenoemde en uiteindelijk in die van de spoorwegmaatschappij Dinazzano Po. Ze worden gebruikt om goederentreinen te rijden en voor het rangeren, vooral op de emplacementen Rubiera, Reggio Emilia en Dinazzano.
De eerste serie werd gebouwd door Torino Smistamento en door Breda, terwijl die van de 2000-serie werden gebouwd door Genova Rivarolo en Milano Smistamento. In 1991 werden de door Breda gebouwde locomotieven verdeeld tussen Turijn Smistamento, Bologna San Donato, Civitavecchia, Napels Smistamento, Roma Smistamento en Bologna Centrale. Die van de tweede serie werden toegewezen aan Milano Smistamento, Genova Rivarolo, Savona, Sassari en aan Messina en Reggio Calabria voor de manoeuvres bij het instappen op de veerboten. In 2010 begon de installatie van het SCMT-systeem online gebruik volgens ANSF-normen mogelijk te maken. In 2014 waren de door Breda gebouwde locomotieven als volgt onderverdeeld:
- Cervignano: 13 stuks
- Bologne San Donato: 9 stuks
- Verona: 9 stuks
- Milaan sm.: 2 stuks
- Trente 2 stuks
- Fabiano 2 stuks
- Roma San Lorenzo: 1 stuks
Ze werden voornamelijk ingezet voor rangeeroperaties op emplacementen, maar zelden overslagdiensten over middellange afstanden en af en toe echte goederentreinen. D.145.2029 is ingezet als ondersteuningslocomotief voor RFI-diagnosetreinen
Bron:Wikipedia [1]
Grootspoor Afbeeldingen
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten |
Modellen
Piko H0 modellen
|