Märklin 3070

Märklin 3070 RAm502 TEE

Modelspecificaties:
Artikelnummer:	3070
Bouwserie:	RAm 502
Introductiejaar:	1965
Motortype:	LFCM
Bedrijf:	SBB-CFF
Bedrijfsnummer:	RAm 502
Systeem:	3-rail (wisselstroom)
Tijdperk:	IV
Kleur:	Beige/Rood
Materiaal Behuizing:	Kunststof
Materiaal Onderstel:	Metaal
Lengte over buffers:	>70< cm.
Aandrijving	op 3 assen
Aantal antislipbanden	2
Analoog/Digitaal:	Analoog
NEM-schacht:	NEE
Koppeling:	-
Decoder:	-
Geluidsmodule:	NVT

Märklin 3070 RAm 502 TEE treinstel van de SBB

Voorbeeld

Grootspoor: Deze TEE is het resultaat van een samenwerking van de Nederlandse en Zwitserse spoorwegen. Er zijn vijf treinstellen van vier delen gemaakt, met ieder een motorwagen, een stuurstandrijtuig, een restauratieruituig en een coupérijtuig. Twee treinen kregen de Zwitserse aanduiding RAm 501 en 502 en drie treinen kregen de Nederlandse aanduiding DE 1001 t/m 1003. Vanaf 1957 reden deze treinen tussen Amsterdam en Parijs en tussen Amsterdam en Zürich.

Meer informatie over de motorpost RAm is te vinden in het Grootspoor artikel:Bouwserie NS DE4 / SBB RAm.

RAm TEE - NS-SBB RAm TEE Edelweiss Zürich 1972

Model

Märklin 3070

Het model 3070 betreft een treinstel van de Baureihe RAm I / DE1001 van de Trans Europa Express (TEE) van de Schweizerischen Bunde Bahn (SBB/CFF) in beige/rode kleurstelling uit tijdperk IV. Het model is analoog en is in het bezit van een grote schijf collector motor (LFCM) met veldspoel en relais voor het schakelen van de rijrichting. Het model heeft een 3-punts frontsein en 2-punts (rood) sluitsein welke wisselt met de rijrichting. De verlichting bestaat uit lampjes met bajonet fitting.

Het model is 3-delig en kan uitgebreid worden met een extra rijtuig Märklin 4070.

Het treinstel is 70 cm lang en heeft geen koppelingen voor en achter.

Verpakking

Verpakking

De verpakking bestaat uit een lichtblauwe vierkante kartonnen doos met op de voorkant een tekening van de trein. Daarin ligt een piepschuimen pasvorm waar de drie delen van de trein in passen. Er zit ook een pincet bij voor de stekkertjes die de wagons elektrisch verbinden.

Aandrijving

De motorwagen wordt aangedreven door een grote schijfcollector motor (LFCM). De trein heeft geen decoder, maar wel een bijzondere rijrichtingsschakelaar. Deze schakelt niet alleen de rijrichting, maar regelt ook welke sleper wordt gebruikt (altijd de voorste) en dat het licht altijd aan de voorkant wit en aan de achterkant rood brandt. Het motorschild is een beetje anders dan standaard, omdat er ook een beugeltje in vastklikt waarmee het motordraaistel aan het onderstel vast zit.

De trein rijdt voor z'n leeftijd erg mooi. Dit heeft naast het gewicht van de hele trein natuurlijk te maken met de grote motor. De motorwagen is op 3 assen aangedreven en heeft 2 antislip banden.

Detail foto's aandrijving
LFCM motor
Omschakel Relais

Verlichting en Functies

Dit treinstel heeft voor witte 3-punts frontseinverlichting en achter 2 rode sluitlichten. De verlichting wisselt met de rijrichting van kant.

Materiaal

De onderstellen zijn van metaal; de kappen zijn van kunststof. De kappen zitten met klikvingers vast aan de onderstellen.

Details

De trein heeft fijngedrukte opschriften en is voorzien van allerlei details, zoals een airco-unit onder de trein. De raamlijsten zijn mooi zilverkleurig gemaakt.

Dankzij een speciale koppeling staan de rijtuigen zeer dicht bij elkaar, wat er realistisch uitziet en er samen met de plastic balgen voor zorgt dat er geen „gat” is in de bochten. Ondanks dit alles blijft de trein toch altijd een plastic-look hebben. Ook de overgang tussen het beige en het rood komt wat vaag over.

Overige detail afbeeldingen
Detail foto

Bijzonderheden/Opmerkingen

Het Märklinmodel werd geïntroduceerd in 1965 en is in deze uitvoering in productie geweest tot en met 1970.

Het treinstel heeft standaard interieurverlichting in het restauratierijtuig en het stuurstand rijtuig. De lampjes hiervan worden tamelijk warm, wat tot gevolg kan hebben dat het plastic van de kappen gaat vervormen. Het gebruikte plastic was in die tijd nog relatief nieuw en nog niet alle eigenschappen waren goed bekend. De kappen hebben de neiging samen te trekken in de richting van de twee spuitgiet punten in het dak, waarvandaan zo'n kap in de mal gevormd is. Een kap kan wel 4mm kromtrekken en er uit gaan zien als een kameel. Bij modellen die veel gereden hebben zal dit verschijnsel logischerwijs erger zijn dan bij treinen die het meest in de doos of in een vitrine zijn gebleven. Het is mogelijk om de kappen weer enigszins recht te krijgen, door ze in een mal te klemmen en te verwarmen. Een voorbeeld van deze methode staat hier beschreven:

Märklin 3070/4070 TEE Treinstel kromme kap terugvormen.

Gegevens van dit treinstel
Art.nr.	Type	Bouwjaar	Uitvoering	Motor	Tijdperk	Bedrijfsnr.	Bedrijf	Kleur	Behuizing	Bijzonderheden
3070	RAm 502	1965-1970	Analoog	LFCM	IV	RAm 502	SBB-CFF	Beige/Rood	Kunststof	Standaard binnenverlichting

Conclusie

Bij de introductie in 1965 was deze trein meteen een publiekslieveling. Menig jongenshart ging er sneller van kloppen. Het was één van Märklin’s parade paardjes en sierde zelfs de voor- en achterkant van de catalogus van 1965/66. Het hebben van de trein was echter niet voor iedereen weggelegd. De driedelige set kostte fl. 135,- (€ 61,26) en het extra rijtuig fl. 28,50 (€ 12,93). Dat lijkt tegenwoordig een schijntje, maar was toen een vermogen. Ter vergelijking: Het duurste artikel in die catalogus na de 4-delige TEE was treinset 3148 met daarin een stoomloc BR 01 met rookgenerator, vier rijtuigen, 32 rails, twee elektrische wissels en een seinplaatje.

Dit alles kostte „slechts” fl. 150,- (€ 68,06). Voor het zelfde geld van de TEE had je ook vier BR 24's (3003), 65 personenrijtuigjes 4040 of drie Nederlandse 1100's (3013).

Het was in z'n tijd een toptrein en staat nog steeds schitterend op de baan. Uiteraard haalt het uiterlijk van de trein het niet bijvoorbeeld TEE-collega VT11.5 (37605), maar deze is dan ook pas 40 jaar later door Märklin geproduceerd.