Chemins de fer luxembourgeois: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{| class="wikitable" style="float:right; width:24%;" ! colspan="2" style="background:White; color:Black"| <center>Chemins de fer luxembourgeois (CFL)</center> |- |...') |
|||
| Regel 36: | Regel 36: | ||
== Naamgeving/Indeling groospoormaterieel == | == Naamgeving/Indeling groospoormaterieel == | ||
| − | Voor een overzicht van afkortingen van Luxemburgs spoorwegmaterieel zie: [[Overzicht Grootspoor Materieel Luxemburg]]. | + | Voor een overzicht van grootspoormaterieel en afkortingen van Luxemburgs spoorwegmaterieel zie: [[Overzicht Grootspoor Materieel Luxemburg]]. |
<br style="clear:both" /> | <br style="clear:both" /> | ||
Versie van 7 apr 2017 19:36
 | |
| Land |  Luxemburg
|
| Opgericht | 1946 |
| Opgeheven | Is nog actief |
| Hoofdkantoor | Luxemburg |
| Spoor lengte | 275 km |
Chemins de fer luxembourgeois
De Chemins de Fer Luxembourgeois (CFL) is de nationale spoorwegmaatschappij van het Groothertogdom Luxemburg. In het jaar 1946 besloot de Luxemburgse regering alle spoorwegondernemingen onder te brengen in een staatsonderneming. De CFL werd op 14 mei 1946 opgericht.
Geschiedenis
In de 19e eeuw ontstonden de eerste spoorlijnen aangelegd door twee groepen van ondernemers.
- Compagnie Guillaume Luxembourg (GL)
- Société Anonyme Luxembourgeoise des Chemins de fer et Minières Prince Henri (PH)
De Compagnie Guillaume Luxembourg werd in 1857 opgericht, met als doel vanuit Luxemburg-stad vier spoorlijnen aan te leggen; naar de Franse grens (richting Thionville), de Belgische grens (richting Arlon), de Duitse grens (richting Trier) en naar de noordgrens van het Groothertogdom richting Weiswampach via Diekirch. De exploitatie werd in een op 6 juni 1857 ondertekende overeenkomst voor de duur van 50 jaar overgedragen aan de Franse Compagnie de l'Est. In het jaar 1859 kon men de hoofdstad Luxemburg zowel uit de westelijke richting van Brussel over Aarlen alsmede uit de zuidelijke richting van Metz bereiken. De verbinding in oostelijke richting bracht het spoor in 1861 richting Trier.
De Société Anonyme Luxembourgeoise des Chemins de fer et Minières Prince Henri, bouwde een groot deel van de ringlijn door Luxemburg. Vanaf Diekirch heeft men in 1873/1874 de spoorlijn in het Sauertal aangelegd naar Echternach en Wasserbillig. Daar sloot de lijn aan op lijn 3 naar Trier. In hetzelfde jaar kwam een lijn gereed vanuit Esch-sur-Alzette over Pétange naar Kleinbettingen. In 1880 volgde de aansluitende lijn over Nördingen naar Ettelbruck aan de noord–zuid–route.
In het jaar 1946 besloot de Luxemburgse regering alle bestaande spoorwegondernemingen onder te brengen in een staatsonderneming de Chemins de Fer Luxembourgeois (CFL).
Het traject Luxemburg stad - Kleinbettingen grens - (Aarlen) van de CFL werd op 30 september 1956 geëlektrificeerd met een spanning van 3.000 volt gelijkstroom. De andere trajecten van de CFL werden geëlektrificeerd met een spanning van 25.000 volt 50 Hz wisselstroom.
CFL heeft naast het reizigersvervoer ook een onderdeel CFL Cargo, welke zorgt voor het goederentransport.
Naamgeving/Indeling groospoormaterieel
Voor een overzicht van grootspoormaterieel en afkortingen van Luxemburgs spoorwegmaterieel zie: Overzicht Grootspoor Materieel Luxemburg.
Bronnen:[1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten |
|