Bouwserie EMD GP40: verschil tussen versies
(Correctie in Modellen tekst) |
k (→Modellen) |
||
| (2 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 60: | Regel 60: | ||
* [[http://www.youtube.com/watch?v=EAP671Xt1rM A Parade of Geeps in Taft Yard]] | * [[http://www.youtube.com/watch?v=EAP671Xt1rM A Parade of Geeps in Taft Yard]] | ||
* [[http://www.youtube.com/watch?v=IGX10xVOOF4 Walk Around Of Yellow Nose Cotton Belt GP40-2 7655]] | * [[http://www.youtube.com/watch?v=IGX10xVOOF4 Walk Around Of Yellow Nose Cotton Belt GP40-2 7655]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
<br style="clear:both" /> | <br style="clear:both" /> | ||
| Regel 90: | Regel 86: | ||
* '''Piko: Bouwserie EMD GP40''': [[Piko artikelnr]] - | * '''Piko: Bouwserie EMD GP40''': [[Piko artikelnr]] - | ||
|} | |} | ||
| − | + | {{Navigatie-grootspoor-usa}} | |
---- | ---- | ||
| − | [[Categorie:Diesellocs]] | + | [[Categorie:Diesellocs]][[Categorie:Diesellocs USA]] |
Huidige versie van 31 jan 2016 om 20:32
| Class EMD GP40 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | Zie Tabel |
| Opschriften | Zie Tabel |
| Bedrijfsnummers | Zie Tabel |
| Fabrikant | General Motors Electro-Motive Division. |
| Aantal gebouwd | 1221. |
| Bouwjaren | 1965 – 1971. |
| Bouwwijze | B-B (Bo′Bo′). |
| Lengte over de buffers | 18000mm. |
| Dienstgewicht | 122,5 ton. |
| Vermogen: | 2200 kW/3000 pk. |
| Bouwwijze motor | 2-takt V16. |
| Max.snelheid | 105 km/h . |
| Overdracht vermogen | Elektrisch . |
| Brandstof-tankinhoud | 13627 ltr. |
| Remmen | Lucht remmen (Dynamisch remmen). |
| Uit dienst | |
Diesellocomotief Class EMD GP40
Ontwikkeling en Bedrijf
De EMD GP40 is een 4-assige dieselelektrische locomotief welke gebouw is door General Motors Electro-Motive Division in Amerika tussen november 1965 en december 1971. Het vermogen van 3000 PK (2,2 MW) wordt geleverd door een EMD 645E3 16 cilinder motor. Van deze loc werden 1187 stuks gebouwd voor de Amerikaanse spoorwegen, 16 stuks voor de Canadese spoorwegen en 18 voor de Mexicaanse spoorwegen. Tevens zijn er diverse passagier trein versies gebouwd. In 1972 werd de bouw van de GP40 gestopt en werd hij vervangen door de GP40-2 die een verbeterd elektrisch systeem had en een paar kleine uitwendige veranderingen.
De EMD GP40 kende 6 varianten maar het originele ontwerp en de “Dash 2”waren het populairst. De spoorwegmaatschappijen begonnen in de jaren zestig in te zien hoe belangrijk het gebruik en de efficiëntie van 6 assige diesel locomotieven (C-C) was omdat ze steeds en steeds meer van deze begonnen aan te schaffen en helemaal in de jaren zeventig. Helaas voor EMD was de productie van de GP40-2 gestaag aan het minderen.
De productie van de GP40 en de verbeterde GP40-2 duurde zo’n 20 jaar, het begon in 1965 en de laatste werden gebouwd in 1987 (de GP40 werd voor het laatst gebouwd in 1971). De GP40 verschilden niet zoveel van de GP38 en GP38-2 echter er werd gebruik gemaakt van nieuwe technologieën zoals een extra radiator fan, Turbocharger en een extra vermogen van 1000Pk. Ook werd er bij de GP40 het dynamisch remmen (een systeem die de tractiemotoren als generatoren laat werken dat resulteert in een elektromotorische kracht die de trein doet vertragen) ingevoerd en een luchtdichte neus waardoor stof, vuil en andere deeltjes niet naar binnen konden dringen. Het “Dash 2” onderscheid zich van het originele ontwerp door verder upgrades. Deze upgrades bestonden uit een nieuwer type blower inlaat van de tractiemotor, een Modulair elektronisch cabinet systeem en geschroefde toegang deuren van de accu kast. Buiten de GP40 en de populaire “Dash2” waren er nog een aantal varianten zoals de GP40X (de X staat voor experimenteel) die een ander type motor heeft gekregen met meer vermogen namelijk 3500 PK. Dit model werd gebouwd in 1977 en 1978 en werd er werden 23 stuks verkocht aan 4 Spoorwegmaatschappijen zoals de Santa Fe (10 stuks), Southern Pacific (4stuks), Southern(3stuks) en de Union Pacific(6 stuks). Bovendien hadden de locs van Santa Fe en Southern ook nog andere draaistellen namelijk Blomberg M terwijl de anderen HT-B draaistellen hadden.
Bijzonderheden/Opmerkingen
Een andere variant was de GP40P die gebouwd was ten behoeve van het passagiers diensten en alle 13 werden gekocht in 1968 door de New Jersey Department of Transport voor gebruik bij de Central Railroad of Jersey samen met de forensen lijn. Dit model was ongeveer 92 cm langer als de standaard GP40. De vergrote lengte had te maken doordat er een warmtewisselaar was ingebouwd. Er zijn nog meer passagiers modellen gebouwd namelijk GP40-2H, GP40PH-2/A/B, GP40FH-2, GP40WH-2, GP40-2W, GP40MC en GP39H-2.
Literatuur
- Pinkepank, Jerry A. (1973). The Second Diesel Spotter’s Guide. Milwaukee, WI: Kalmbach Publishing Company.[ISBN 0-89024-026-4]
Externe Verwijzingen
- [EMD GP40 " Maryland with Pride "]
- [CSX Line, Pair of EMD GP40-2's]
- [CSX GP40-2 Pulling in Notch 8!]
- [A Parade of Geeps in Taft Yard]
- [Walk Around Of Yellow Nose Cotton Belt GP40-2 7655]
Grootspoor Afbeeldingen
- Foto Galerij
Canadian Pacific Railway CP4616 op07 Juni 2010 in Saint Paul, Minnesota, USA. 
Rock & Rail RRRR 401 in Portland, Colorado, USA op 27 December 2008. 
Buffalo & Pittsburgh BPRR 3103 rijd met een snelheid van 106 Km/u door Retsof Yard (route 36) richting het zuiden naar de Amercan Rock Salt mijn. 
Chessie System 4236 nadert Cumberland bij Viaduct junction in augustus 1976. Let op de machinist van de derde loc, waarschijnlijk is hier de baanvak regel nog van toepassing. 
D-14 van de Texas Oklahoma &Eastern op de DO&E yard bij Weyerhaeuser plant in Valiant, Oklahoma, USA op 26 februari 2012. 
Pan Am Railways MEC 378 op 03 maart 2011 in Ayer, Massachusetts, USA. Hier is duidelijk te de hogere korte neus te zien welke ook gebruikt werd bij de EMD GP40 net als bij de GP30. 
Pan Am Railways MEC 353 in april 2012 in White River Junction, Vermont, USA.
Modellen
|
|
