Bouwserie EMD E8A/B: verschil tussen versies
(→Grootspoor Afbeeldingen: correctie) |
k (→Modellen) |
||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
| Bedrijfsnummers || Zie [http://en.wikipedia.org/wiki/EMD_E8 # Original owners Tabel] | | Bedrijfsnummers || Zie [http://en.wikipedia.org/wiki/EMD_E8 # Original owners Tabel] | ||
|- | |- | ||
| − | | Fabrikant || | + | | Fabrikant || EMD (Electro Motive Division). |
|- | |- | ||
| Aantal gebouwd || 450 A units; 46 B units. | | Aantal gebouwd || 450 A units; 46 B units. | ||
| Regel 77: | Regel 77: | ||
|- | |- | ||
| style="width: 100%; background-color: #ffffff; font-size:smaller"|''' ''' | | style="width: 100%; background-color: #ffffff; font-size:smaller"|''' ''' | ||
| − | |||
* '''Walthers: Bouwserie EMD E8A/B''' : [[Walthers 920-41351]]; [[Walthers 920-41352]] | * '''Walthers: Bouwserie EMD E8A/B''' : [[Walthers 920-41351]]; [[Walthers 920-41352]] | ||
* '''Roco: Bouwserie EMD E8A/B''': [[Roco artikelnr]] - | * '''Roco: Bouwserie EMD E8A/B''': [[Roco artikelnr]] - | ||
* '''Piko: Bouwserie EMD E8A/B''': [[Piko artikelnr]] - | * '''Piko: Bouwserie EMD E8A/B''': [[Piko artikelnr]] - | ||
|} | |} | ||
| + | === Märklin Z modellen === | ||
| + | {{Märklin-z-emde8ab-modellen}} | ||
| + | |||
| + | {{Navigatie-grootspoor-usa}} | ||
---- | ---- | ||
| − | [[Categorie:Diesellocs]] | + | [[Categorie:Diesellocs]][[Categorie:Diesellocs USA]] |
Huidige versie van 16 jan 2023 om 16:08
| Bouwserie EMD E8A/B | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | Zie # Original owners Tabel |
| Opschriften | Zie # Original owners Tabel |
| Bedrijfsnummers | Zie # Original owners Tabel |
| Fabrikant | EMD (Electro Motive Division). |
| Aantal gebouwd | 450 A units; 46 B units. |
| Bouwjaren | 1949 – 1954. |
| Bouwwijze | A1A – A1A. |
| Lengte over de buffers | 21410 mm. |
| Dienstgewicht | 157,5 ton. |
| Vermogen: | 1678 kW/2250 pk. |
| Bouwwijze motor | 2 -takt V12. |
| Max.snelheid | 137 km/h . |
| Overdracht vermogen | Elektrisch . |
| Remmen | Lucht remmen (Dynamisch remmen). |
| Uit dienst | |
Bouwserie EMD E8A/B
Ontwikkeling en Bedrijf
Het EMD E8 model was één van de uiteindelijke modellen die in de serie geproduceerd werd door de bouwer tijdens het einde van de jaren 1940 tot het midden van de jaren 1950. De E8 was één van de meest succesvolle in de serie en er werden er bijna 500 van verkocht, dit was grotendeels te wijten aan het feit dat EMD de status had als de premier locomotief fabrikant van dat tijdperk. Net als bij de E7 kochten veel klasse 1 spoorweg maatschappijen de E8 voor gebruik in passagiersdiensten en door hun betrouwbaarheid bleven ze alle in dienst tot de vroege dagen van Amtrak. Interessant was , dat EMD na alle vorige modellen sinds de E3 die uitgevoerd waren met 2.000 pk besloten heeft om dit te verhogen in de E8. Vandaag de dag zijn de E8 de meest goed bewaard gebleven statische eenheden (58 stuks) in het hele land. De bekendste hiervan is Bennett Levin, twee voormalige Pennsylvania Railroad E8s, #5711A en #5809A. Ze zijn prachtig gerestaureerd naar hun originele kleurstelling en dienst nummers en onderhouden excursie reizen op verschillende tijdstippen gedurende het hele jaar.
Het EMD E8 begon met de productie in de late zomer van 1949 als een upgrade van het eerdere E7 ontwerp. Dit nieuwste model leek extern bijna identiek aan de E7, echter de grill liep over de gehele lengte van de locomotief behuizing met een toevoeging van vier ronde ramen. De E8 had ook de klassieke "bull dog" neus (die eerst ook op de E7 aanwezig was) en was uitgerust met twee GM-gebouwd model 567B motoren, die gecombineerd een vermogen konden leveren 2250 pk, de eerste upgrade in vermogen sinds de E3 serie eenheden. Ook nu gebruikte EMD de A1A-A1A draaistellen (waarbij de middelste as niet werd aangedreven) om op de E8 extra tractie te leveren, ook werden ze uitgerust met een nieuwe tractie motor de D37 (maar het voortdurende tractie vermogen bleef echter op 31.000 pond continu en 56,500 pond voor het starten).
Deze laatste passagier locomotieven van EMD waren een beetje korter dan de vorige ontwerpen. Dit begon al met de E7 waar de bouwer de totale lengte met 30 cm inkortte naar een locomotief lengte van slechts ca. 21 meter. Natuurlijk, visueel, kon men nauwelijks het verschil in grootte waarnemen. Het gewicht, echter, bleef het zelfde bij 157,5 ton (voor de A-eenheden, de B-eenheden waren iets minder). De spoorwegen vonden opnieuw het nieuwste E-serie model van EMD een aanwinst (de extra pk’s waren een geweldige aanvulling waardoor de E8 zwaardere ladingen kon trekken), er werden dan ook talrijke E8 door klasse I spoorwegmaatschappijen aangekocht voor gebruik op hun vlaggenschip passagiers treinen (interessant, echter slechts een Canadese spoorweg maatschappij ging over op de aankoop van de locomotief, namelijk de Canadian Pacific kocht drie voor gebruik in de Verenigde Staten). De productie van de locomotief eindigde in het begin van 1954, en EMD had 449 A eenheden en 46 B eenheden verkocht waarbij de Pennsylvania Railroad de meeste had gekocht, namelijk 74stuks.
Spoorwegen die over gingen op de aankoop van de E8 waren o.a. de Santa Fe, Atlantic Coast Line, Boston & Maine, Baltimore & Ohio, Burlington, Central of Georgia, Chicago & North Western, Rock Island, Chesapeake & Ohio, Lackawanna, Erie, Fort Worth & Denver (CB&Q), GM&O, Illinois Central, Kansas City Southern, Louisville & Nashville, Katy, Missouri Pacific, New York Central, Pennsylvania, RF&P, Seaboard Air Line, Frisco, Southern, Texas & Pacific, Union Pacific, and Wabash. De E8 leide tevens het einde van de markt van de locomotieven voor personenvervoer in. Toen de productie van de E8 eindigde in 1954, verloor het grote publiek al snel de interesse van treinreizen en de spoorwegen, natuurlijk, waren er toen steeds minder middelen ter beschikking voor een goede service. Als zodanig werd de E9 die gemaakt werd van 1954 tot 1964 minder verkocht, namelijk slechts 150 eenheden. Ironisch genoeg, terwijl de E7 en E8 waarvan beide ongeveer het zelfde aantal werden verkocht, overleeft er slechts één van, terwijl de laatste een van de best bewaarde EMD-eenheden zijn waarvan er tientallen nog steeds bestaan en een paar van die zelfs operationeel zijn.
Bronnen:
- [ http://en.wikipedia.org/wiki/EMD_E8 Engelstalige Wikipedia.]
- [ http://thedieselshop.us/Data%20EMD%20E8.HTML Alco Photo Gallery.]
Bijzonderheden/Opmerkingen
Literatuur
- Mike Schafer . http://www.amazon.com/dp/0760305072?tag=frenchcreekco-20&camp=213381&creative=390973&linkCode=as4&creativeASIN=0760305072&adid=1WBY4P44TWSGN2CBF2CW&&ref-refURL=http%3A%2F%2Fwww.american-rails.com%2Femd-e8.html Vintage Diesel Locomotives (Enthusiast Color Series)
- Brian Solomon. http://www.amazon.com/dp/0760323968?tag=frenchcreekco-20&camp=213381&creative=390973&linkCode=as4&creativeASIN=0760323968&adid=1D41P7TP4BAACJ1197DK&&ref-refURL=http%3A%2F%2Fwww.american-rails.com%2Femd-e8.html EMD Locomotives.
- Marre, Louis A. (1982). Rock Island Diesel Locomotives - 1930-1980. Railfax, Inc.
- Pinkepank, Jerry A. (1973). The Second Diesel Spotter's Guide. Kalmbach Publishing Co., Milwaukee, WI. EMD–124
- Reich, Sy (1973). Diesel Locomotive Rosters – The Railroad Magazine Series. Wayner Publications. No Library of Congress or ISBN.
Externe Verwijzingen
- Surviving / Preserved EMD E-Units.
- E-8 6070 now runs at the Saratoga & North Creek Railway in North Creek, NY.
- E8 6070 Cab Ride.
Grootspoor Afbeeldingen
- Foto Galerij
Roberts, IL - 12/13/08. Credits to: Christopher Esposito. 
Chicago, Burlington & Quincy #9939A at Museum of Transportation - St. Louis, MO_P2180071. Credits to: Wampa-One. 
A mostly restored E-8 locomotive sits in full New York Central paint scheme at the Canal Street Station Village in Duanesburg, N.Y.. Credits to: 95wombat. 
AZER 6070 Corinth. Credits to: Michael Flannery. 
"DL&W" 808 and 807 at Fairgrounds, Syracuse, NY, 2012. Credits to: Otto Vondrak. 
EMD E8A. Credits to: Dustin. 
C&O 4008 & 4009 w/the George Washinton. 
Amtrak line-up of colorful old retired E units (A and B) waiting for disposition at the SCL railroad yard in Wildwood, Florida, 1975. Credits to: Mike Robbins. 
Pennsylvania Railroad historic E8 train # 5809. Credits to: Eagles9359 (Tim). 
PRR E8A No. 5884. Credits to: Bill Burket.
Modellen
|
Märklin Z modellen
|
|