Bouwserie ICE S
| ICE-S Bouwserie 410 | |
|---|---|
| Type | BR |
| Spoorwegmij's | DB |
| Aantal | 1 stuks |
| Bedrijfsnummers | 410 101-0 410 201-8 410 801-5 410 202-6 410 102-8 |
| Fabrikant | Siemens AEG DWA Adtranz |
| Bouwjaar | 1994-1996 |
| Asvorm | Bo'Bo'+Bo'Bo'+2'2'+Bo'Bo'+Bo'Bo' |
| Lengte | 120.320 mm |
| Dienstgewicht | 325 t |
| Max. snelheid | 330 km/h |
| Vermogen | 13.600 kW |
| Aanvangskracht | 300 kN |
| Stroomsysteem | ~ 15 kV/16 2/3 Hz |
| Remmen | elektrische rem schijfrem |
| Uit dienst | - |
Bouwserie 410.1 / ICE-S
De ICE-S ("S" voor snelle ritten, sinds ca. 2006 ook als ICE R, bekend) is een testtrein van de Deutsche Bahn AG. Het behoort tot de 410.1-serie (van ICE 2) en is de opvolger van de InterCityExperimental (ICE V). De ICE-S is een 5-delig treinstel met 43 eerste klas zitplaatsen, een bar en 2 toiletten. De hoogste snelheid die de ICE S ooit bereikte, was 393 km / u op de hogesnelheidslijn van Hannover-Berlijn tussen Oebisfelde en Berlijn. De theoretische maximumsnelheid van het voertuig is 440 km / u.
Ontwikkeling en Bedrijf
De ICE-S werd ontwikkeld door de ICE 2 werkgroep (Siemens/Adtranz) en was vanaf 6 juni 1997 gereed. Het testen van de ICE-S begon in de zomer van 1997 in het testcentrum Wegberg-Wildenrath, waar de trein ook in november van hetzelfde jaar officieel aan het publiek werd gepresenteerd. De eerste testritten werden uitgevoerd op de nieuwe delen van de lijnen Hannover - Göttingen en Hannover - Berlijn.
Een belangrijk ontwikkelingsdoel was het testen van de derde ICE-generatie. Voor dit doel was een middenrijtuig uitgerust met tractiemotoren - in toekomstige treinen moeten de motoren, transformatoren, remmen en andere componenten volledig worden verdeeld over de rijtuigen van de trein. Door geen (zware) motorvoertuigen te gebruiken, moet de aslast van de rijtuigen worden beperkt tot 17 t.
De ICE-S is uitgerust met vijf stroomafnemers: een conventionele stroomafnemer op elk van de twee motorwagens (kop rijtuigen), een nieuwe hoge snelheid stroomafnemer, een stroomafnemer van 25 kV met een smalle contactstrip voor België en Frankrijk, en een stroomafnemer ( 1.5 / 3 kV) voor Nederland en België. Een andere innovatie is het luchtondersteunde aircosysteem in het middelste rijtuig en het meetrijtuig, zoals later werd gebruikt in de ICE 3. Op het gebied van ICE was de netwerkverbinding van de afzonderlijke voertuigen met de multifunctionele voertuigbus (MVB) nieuw.
De draaistellen waren afgeleid van die van de ICE 2. De draaistellen kunnen afzonderlijk worden in- en uitgeschakeld. Een compartiment voor vergaderingen en een opslagruimte is opgesteld in het meetrijtuig.
Omdat de ICE-S meestal alleen met een middenrijtuig rijdt, is deze slechts 76 meter lang, wat de trein heel anders maakt dan de reguliere ICE-treinen. Af en toe rijden er echter ook zeven tussenrijtuigen mee die uit reguliere ICE 1-treinen afkomstig zijn.
Tot half juni 2007 had de trein nog het "oude" lakwerk met lichtgrijze carrosserie, oriënt-rode bekleding en pastel paarse strepen, waarin de ICE 1 en ICE 2 treinen waren geschilderd sinds de ingebruikname. Aanvankelijk kregen de elektrische rijtuigen het nieuwe kleurenschema, zoals de operationele ICE-treinen, dat alleen een verkeersrode streep biedt, terwijl het middelste rijtuig nog enige tijd in het oude kleurenschema reed, voordat deze opnieuw werd geverfd.
Hoewel de elektrische rijtuigen oorspronkelijk dezelfde kleur hadden als de ICE-serie, hadden de drie middelste rijtuigen een extra gele streep gekregen die werd bedekt door een golfpatroon op het meetrijtuig (geel is bij de DB de kleur van de trein voor dienstvoertuigen). Het grijze standaard ICE-opschrift werd aangevuld met een witte "S".
Vanaf begin april 1998 stond de trein enkele weken geparkeerd in het onderzoeks- en technologiecentrum van Minden, nadat tijdens een proefrit een plaatdeel was verloren en de vloerpan was beschadigd. Hierdoor moesten geplande testritten op de hogesnelheidslijn Hannover-Berlijn worden uitgesteld.
Bij de inbedrijfstelling van de ICE 3 werd de ICE S tijdelijk uit bedrijf genomen. De middelste rijtuigen werden teruggestuurd naar de fabrikanten, terwijl de elektrische stuurwagens op de lokatie van het München Research and Technology Center bleven. De trein werd later omgebouwd en weer in gebruik genomen.
In 2011 werd een ETCS-boordapparaat geïnstalleerd. Vanaf april 2015 werd de ICE S ook voor het eerst gebruikt om ETCS te testen op de nieuwe lijn Erfurt - Leipzig / Halle.
Van 16 tot 29 augustus 2004 was de ICE-S in Oostenrijk actief om de rijdbaarheid van de Wesbahn te onderzoeken voor snelheden boven 200 km / u. Voorbijgangers en tegemoetkomende goederentreinen in de tunnel en op de open route werden ook onderzocht. Op 18 augustus 2004 vestigde de ICE-S een nieuw snelheidsrecord in Oostenrijk op het traject tussen Ybbs en Prinzersdorf bij Pöchlarn met 303 km/u. Op 20 augustus 2004 werd 306,2 km/u in dezelfde sectie bereikt. Vervolgens werden zes extra tussenliggende wagons geplaatst en werden verdere aerodynamische metingen uitgevoerd op de 200-meter trein. In totaal werden meer dan 90 meetruns uitgevoerd met een snelheid van minimaal 200 km/u.
Op 16 december 2006 bereikte de trein een snelheid van 280 km/u in de tunnel van Lötschberg. Het overschreed het Zwitserse record van 1996: vier aan elkaar gekoppelde locomotieven bereikten 241 km/u in de grijze houten tunnel. Het record werd op 8 november 2007 overschreden in ETCS-acceptatie loopt door een verkorte ICE 1 met 288 km/u. Tijdens testritten in de Gotthard-tunnel bereikte de ICE-S de snelheid van 275 km/u die voor de eerste keer op 8 november 2015 voor goedkeuring was vereist. De trein raakte beschadigd tijdens testritten in de Gotthard-tunnel.
Van 14 tot en met 18 augustus 2012 bereikte de ICE-S een snelheid van 330 km/u op de nieuwe Westbahn (Oostenrijk) tussen Wenen en St. Pölten tijdens zogenaamde "innovatietestritten". Met 336,4 km/u vestigde het een nieuw Oostenrijks snelheidsrecord.
Bronnen:[1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Diverse Treinstellen Bouwserie BR 410.1 / ICE-S
- Foto Galerij
BR 410.1/ICE-S
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
|
|
