Bouwserie Re 4/4 III
| Re 4/4 III Re 430 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | SBB |
| Bedrijfsnummers | SBB: 11351–11370 SBB Re 430 350–370 SOB: Re 4/4 41 |
| Fabrikanten | SLM BBC MFO SAAS |
| Aantal gebouwd | 21 stuks |
| Bouwjaren | 1967, 1971 |
| Asvorm | Bo'Bo' |
| Lengte over de buffers | vanaf 11101: 14.800 mm SOB Re 4/4 41: 14.900 mm |
| Max.snelheid | 125 km/h |
| Vermogen | 3700 kW |
| Dienstgewicht | 80 t 84 t |
| Aanvangskracht | 280 kN |
| Stroomsysteem | ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz |
| Remmen | mechansich, electrisch |
| Uit dienst | vanaf 2013 |
Elektrische locomotief Re 4/4 III
De Zwitserse Re 4/4 III tegenwoordig bekend als Re 430, is een locomotief van de Zwitserse spoorwegen die zowel ingezet wordt voor het personenvervoer als voor het goederentransport. Afgezien van de versnellingsbak zijn ze identiek aan de Re 4/4 II, maar met een andere mechanische overbrenging. Deze is speciaal ontworpen voor de vereiste maximale trekkracht voor de hellingbanen op de Gotthard (en Lötschberg) in het vereiste snelheidsbereik van 80 km/h. De locomotieven hebben ook een lagere maximumsnelheid van 125 km/u als de Re 4/4 II en werden specifiek ingezet voor het Gotthardverkeer. Sinds ze zijn toegevoegd aan de SBB Cargo, worden ze ook steeds vaker ingezet in het vrachtvervoer op vlakke trajecten..
Ontwikkeling en Bedrijf
De ontwikkeling van de Re 4/4 III gaat terug tot de periode van de eerste serie van 50 Re 4/4 II locomotieven, die de SBB bestelde na de 6 prototypes. De SBB verkocht de op drie na laatste locomotief van de serie terwijl deze nog in aanbouw was aan de Südwestbahn, die op hun 50 ‰ hellingen vaak zware streinen naar Einsiedeln moest vervoeren. De overbrengingsverhouding werd gewijzigd om de tractie te vergroten, wat op zijn beurt de topsnelheid verlaagde van 140 naar 125 (aanvankelijk 120) km/u. Als gevolg hiervan werd locomotief 41, geleverd in 1966, gehuurd door de SBB en als proef ingezet in het sneltreinverkeer op de Gotthard. Dit leidde vervolgens tot de bestelling van 20 locomotieven met verhoogde trekkracht. Deze werden in 1970 als Re 4/4III geleverd, terwijl de SOB-locomotief nog als Re 4/4 41 werd aangeduid. Van 1983 tot 1985 werden drie van deze locomotieven (11351-11353) overgebracht naar de Südostbahn (SOB) en kregen de bedrijfsnummers Re 4/4 42 t/m Re 4/4 44. Toen in de periode 1994-1996 een locomotief werd ingewisseld, overhandigde de SBB de vier prototype Re 4/4 IV-locomotieven aan de SOB, in ruil daarvoor ontving de SBB de drie Re 4/4 III locomotieven terug plus de oudere Re 4/4 41 van de SOB. De SOB Re 4/4 41 kreeg het bedrijfsnummer 11350. Deze laatste wijkt enigszins af van de andere Re 4/4 III's.
De Re 4/4 III locomotieven zijn voorzien van meervoudige besturing VST IIId en kunnen dus meervoudig bestuurd worden met andere locomotieven, zoals met de Re 6/6, RBe 540 en de Re 465. Afstandsbediening van elk stuurstandrijtuig met Systeem IIId is ook mogelijk (inclusief een RBDe 560). Het gebruik van een Re 4/4 III in pendeltreinen is tegenwoordig niet meer gepland, De nog ingebruik zijnde 20 Re 4/4 III locomotieven behoren heden tot de SBB Cargo.
Re 4/4 van de RM
In 1969 werden 2 Re 4/4 III locomotieven geleverd aan de Emmental-Burgdorf-Thun-Bahn, waar ze voor het goederentransport zouden worden ingezet. In 1983 volgde de loc 113 evenals loc 114 voor de Vereinigte Huttwil-Bahnen en loc 181 voor de Solothurn-Moutier-Bahn. Na de fusie van deze 3 ondernemingen tot Regionalverkehr Mittelland (RM), werden de locomotieven ingedeeld als Re 436 met de bedrijfsnummers Re 436 111–115. Ze waren slechts gedeeltelijk nodig en daardoor werd besloten om de locomotieven uit te rusten met nieuwe treinbesturing en radio, waarna een deel van de locomotieven werd verhuurd aan SBB Cargo. Ze kregen een verflaag op basis van het "Colani-design". Kort daarna werden locomotieven 114 en 115 beplakt met reclame van twee goederenklanten, de basiskleur was wit. Ten slotte werden de locomotieven ingezet voor Crossrail-diensten met gecombineerde treinen naar Domodossola. De RM splitste dit verkeer af in een apart bedrijf genaamd Crossrail AG, dat eind 2005 werd verkocht aan Babcock & Brown, inclusief de 5 locomotieven. Met uitzondering van locomotief 111 werden de RM- en reclamestickers verwijderd en bleef in de basiskleur rood. Twee locomotieven (Re 436 113 en 114) zijn inmiddels voorzien van witte Crossrail-belettering. De 5 locomotieven, die hun RM-nummers Re 436 111-115 behielden, waren uitgerust met ETCS voor het verkeer in de Lötschberg-basistunnel.
Begin maart 2017 kocht Widmer Rail Services (WRS) de Re 430 112 van Crossrail. De identificatie van de houder is gewijzigd van CH-CROSS in CH-WRSCH, het nummer blijft hetzelfde. De drie andere operationele Re 430 111, 114 en 115 werden gehuurd van 1 april 2017 tot het einde van het jaar. Met de dienstregelingswijziging in december 2017 nam WRS ook de resterende Re 430 111, 114 en 115 over. De 430 112, 111 en kregen een nieuw uiterlijk in de huisstijlkleuren van WRS. Sinds 20 juli 2018 heeft locomotief 430 114 volledige reclame voor de firma Synopsis.
Bronnen:
- Wikipedia[1]
Externe Verwijzingen
Diverse E-locs Baureihe Re 4/4 III
- Diverse Grootspoor afbeeldingen E-loc Re 4/4 <sup
Re 4/4 III - 11364 
Re 4/4 III - 11350 (ex Re 4/4 41 van Sudostbahn) 
Re 430 - 430 356-6 
Re 430 - 430 115-6
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten |
Modellen
Märklin H0 modellen
|
Roco H0 modellen
|
