Bouwserie RAe 4/8
| RAe 4/8 "Churchill Pfeil" | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | SBB |
| Bedrijfsnummers | 1021-1023 |
| Fabrikanten | SLM Wintherthur, SWS, BBC, MFO, SAAS |
| Aantal gebouwd | 3 stuks |
| Bouwjaren | 1939 |
| Asvorm | 2'Bo'+Bo'2' |
| Lengte over de buffers | 46.200 mm |
| Max.snelheid | 100 km/h |
| Vermogen | 835 kW |
| Dienstgewicht | 93 t |
| Stroomsysteem | ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz |
| Remmen | Elektrische weerstandsrem Pneumatische rem |
| Uit dienst | 1979 |
Bouwserie RAe 4/8
De treinstellen van de bouwserie RAe 4/8, beter bekend als "Churchill Pfeil", was een elektrisch treinstel van de Schweizerische Bundes Bahnen (SBB) welke vanaf 1939 dienst deedt bij de SBB. In totaal werden 3 stuks gebouwd. Ze werden ingezet voor uitstapjes en evenementen.
Ontwikkeling en bedrijf
Het eerste treinstel van de bouwserie RAe 4/8 werd gebouwd voor de SBB voor de Schweizerischen Landesausstellung in 1939. Het werd ontworpen door SLM in Winterthur en het ontwerp was gebaseerd op dat van de RAe 2/4 "Roter Pfeil", later ingedeeld a CLe 2/4.. Naast SLM werkten ook de Schweizerische Waggonfabrik Schlieren (SWS), Brown, Boveri & Cie (BBC), Maschinenfabrik Oerlikon (MFO) en de Société Anonyme des Ateliers de Sécheron (SAAS) mee aan de bouw van de RAe 4/8. Vanaf 1941 werd de dubbele pijl vrijgegeven voor charterverkeer, de kruissnelheid, die toen niet hoger was dan 100 km/u, geldt vandaag de dag nog steeds als de maximumsnelheid die nog comfortabel is voor passagiers, in dit treinstel. In 1946 werd met deze RAe 4/8 Winston Churchill als staatsgast door Zwitserland vervoerd, wat het treinstel de bijnaam "Churchill Pfeil" opleverde.
De RAe4/8 heeft een minibar in het midden van het voertuig en 28 vierzitstafels, die samen plaats bieden aan 112 gasten. In 1953 werden twee aanvullende treinstellen van de RAe 4/8 in gebruik genomen met de bedrijfsnummers 1022 en 1023. Deze twee treinstellen misten de twee kenmerkende lage portieken. Deze verschilden mechanisch en elektrisch aanzienlijk van de "Churchill-pijl". Ze hadden een topsnelheid van 125 km/u en waren iets krachtiger. Het interieur was echter vergelijkbaar met de 1021. De 1022 werd na een botsing in 1977 verschtoot. De 1023 werd in 1985 verschroot na een brand.
In werden onder meer pogingen ondernomen om de niet-operationele 1021 onder te brengen als historisch voertuig in het Zwitserse Verkeersmuseum in Luzern. Omdat dit niet lukte, werd het defecte voertuig in de loop der jaren op verschillende locaties geparkeerd voordat het in maart 1985 tegen schrootwaarde werd verkocht aan het particuliere Intraflug.
Intraflug werd eigendom van het reisbureau Mittelthurgau, een dochteronderneming van de Mittelthurgaubahn (MThB), toen het in 1994 werd verkocht. In september 1996 slaagde de MThB erin de "Churchill dubbele pijl" weer in gebruik te nemen, die in opdracht van de MThB door werkplaats SOB (SOB) werd opgeknapt. Het voertuig, gerestaureerd als RAe 4/8 1021, kreeg de MThB-UIC-aanduiding RAe 506 605.
Met het faillissement van de Mittelthurgaubahn, waarvan de failliete boedel in 2002 grotendeels door de SBB werd overgenomen, kwam het historische voertuig weer terug bij de SBB. Het showvoertuig werd eind 2004 volledig gereviseerd en is sindsdien voor alle geïnteresseerden beschikbaar als chartervoertuig voor reizen door Zwitserland.
Bronnen:[1]
Externe Verwijzingen
Diverse E-locs Bouwserie RAe 4/8
- Diverse Grootspoor afbeeldingen RAe 4/8
RAe 4/8 - 1021 
RAe 4/8 - 1021
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
|
|