Beierse MBCL
| Beierse MBCL / SETG MBC DR-Bouwserie ET 184.0 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | K.Bay.Sts.B, SETG, DR |
| Bedrijfsnummers | K.Bay.Sts.B. : 101 - 109 SETG: 1 - 13 |
| Fabrikanten | MAN AEG ÖSSW Simmering |
| Aantal gebouwd | K.Bay.Sts.B.: 9 stuks SETG: 13 stuks |
| Bouwjaren | 1907-1911 |
| Uitdienst | .. |
| Asvorm | Bo |
| Lengte over de buffers | 9.370 mm |
| Dienstgewicht | 17.200 kg |
| Max.snelheid | 40 km/h |
| Vermogen | 88 kW (K.Bay.Sts.B.) 126 kW (österreich) |
| Aanvangskracht | 1800 kg |
| Stroomsysteem | = 1000 volt |
| Remmen | Elektr. + Knorr |
_unbekannt.jpg)
Bouwserie ET 184.0
De Beierse MBCL en SETG MBC waren elektrische treinstellen voor gebruik op de Königsseebahn, de lokale spoorweg Berchtesgaden-Hangender Stein en de aangrenzende lokale spoorweg Salzburg-Hangender Stein. Ze werden in gebruik genomen door de Koninklijke Beierse Staatsspoorwegen en de Salzburger spoorweg- en trammaatschappij (SETG). Bij de Deutsche Reichsbahn (DR) werden de Beierse voertuigen vanaf 1940 ingedeeld in de serie ET 184.0; een aantal kwamen later bij de Opper-Oostenrijkse spoorwegmaatschappij Stern & Hafferl. Voor de voertuigen werden bijwagens van soortgelijke constructie aangeschaft.
Ontwikkeling en bedrijf
Voor de drie genoemde spoorlijnen werden tussen 1907 en 1911 in totaal 21 exemplaren van de treinstellen gebouwd. De carrosserie van de eerste 19 treinstellen was afkomstig van MAN. De laatste drie treinstellen in de serie (SETG MBC 11–13) werden gebouwd door de Weense Waggonfabrik Simmering. De elektrische uitrusting van de Beierse treinstellen werd geleverd door AEG, die van de Oostenrijkse treinstellen kwam van het Oostenrijkse Siemens-Schuckert-Werke (ÖSSW) in Wenen en werd pas na levering van de wagons in Salzburg gemonteerd. Deze aanpak bespaarde SETG de douanerechten die verschuldigd zouden zijn geweest bij het importeren van de elektrische apparatuur in Oostenrijk-Hongarije.
De treinstellen hadden de wielopstelling Bo; qua concept kwamen ze overeen met de destijds gangbare voertuigen van de elektrische lokale spoorwegen. Ze beschikten echter niet over een normale trek- en duwinrichting, maar alleen over de op trams gebruikelijke plaatkoppeling. Om deze reden waren ze vanaf het begin uitgerust met een persluchtrem. In de Oostenrijkse treinstellen werden aanvankelijk twee Lyra-beugels gebruikt om stroom op te vangen; vóór de Eerste Wereldoorlog werden schaarstroomafnemers geïnstalleerd. De voertuigen waren 2e en 3e klasse. De Beierse wagens verschilden uiterlijk vooral van de Oostenrijkse door het kleurenschema. Terwijl de wagens van de Koninklijke Beierse Staatsspoorwegen een wagenopbouw in groenbeige hadden, waren die van de SETG roodbeige gespoten. De verschillende motoren resulteerden echter in verschillende prestaties: de Oostenrijkse treinstellen konden drie bijwagens trekken, terwijl de Beierse treinstellen slechts twee bijwagens konden trekken. De vijf Beierse treinstellen van de tweede serie (105-109) kregen meerdere besturingen, zodat treinsamenstellingen bestaande uit twee treinstellen en maximaal vijf bijwagens mogelijk waren. De bagagewagen MPL 1501 was leverbaar als zesde locomotief met meerdere besturingen, zodat er drie sets konden worden gevormd.
In 1938 werden de activiteiten op de lijn Berchtesgaden-Hangender Stein stopgezet en in 1942 werd de Königsseebahn omgebouwd tot wisselstroombedrijf. De voertuigen 184.02, 184.03 en 184.04 van de Deutsche Reichsbahn werden vervolgens overgebracht naar de route Hohenfurth - Lippnerschwebe in het Sudetenland, hoewel de treinstellen 184.02 en 184.04 op 29 april 1944 naar Stern & Hafferl kwamen voor gebruik op de lokale spoorweg van Linz. De treinstellen 184.01, 184.08 en 184.09 kwamen in 1942/43 naar SETG, waardoor ze onder de nummers MBC 14–16 aan de vloot werden toegevoegd.
In 1950 werden de drie Beierse en één Oostenrijkse treinstellen (MBC 5) gemoderniseerd door SETG. Overgangen en het tweedeklascompartiment werden verwijderd en de treinstellen kregen ook krachtigere motoren. In deze versie werden ze nog steeds geëxploiteerd als de MC-serie. In 1954 kwamen de treinstellen MBC 1, 6 en 9 naar Stern & Hafferl en werden de treinstellen MBC 2, 10 en 11 gesloopt.
Waar zijn deze locomotieven nog te zien?
Door SETG's opvolger Salzburg AG zijn in totaal vier treinwagons bewaard gebleven, waarvan er één is omgebouwd tot een MC-versie. Het exterieur van een voormalig Beiers voertuig (met uitzondering van de stroomafnemers) werd hersteld in de oorspronkelijke staat van de Beierse treinstellen. ET 1 (voorheen MBC 1) draagt het uiterlijk na zijn terugkeer van Stern & Hafferl met het later aangebrachte trek- en duwapparaat voor spoorwegbedrijf. Andere treinstellen zijn eigendom van de Beierse Lokale Spoorwegvereniging en de Mariazell-Erlaufsee Museumtram.
- wikipedia : Bayerischer MBCL [1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Diverse Treinstellen ET 184.0
- Diverse Grootspoor afbeeldingen Treinstellen ET 184.0
ET 184.0 
SETG MBC 
SLB ET 1 van de Salzburger Lokalbahn
.jpg)
.jpg)
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
- Nog geen modellen bekend
