Beierse MPL
| Beierse MPL DR-Bouwserie ET 194.0 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | K.Bay.Sts.B, DR, CSD |
| Bedrijfsnummers | K.Bay.Sts.B.: MPL DR: ET 194 01 CSD: M 200 101 |
| Fabrikanten | MAN AEG |
| Aantal gebouwd | 1 stuks |
| Bouwjaren | 1908 |
| Uitdienst | 1956 |
| Asvorm | Bo |
| Lengte over de buffers | 9.224 mm |
| Dienstgewicht | 17.400 kg |
| Max.snelheid | 40 km/h |
| Vermogen | 88 kW |
| Aanvangskracht | 18 kN |
| Stroomsysteem | = 1.000 volt |
| Remmen | Knorr drukluchtrem |
Beierse MPL / ET 194.0
De Beierse MPL was een elektrische bagagetreinstel van de Koninklijke Beierse Staatsspoorwegen voor de exploitatie van de Königsseebahn en de lokale spoorlijn Berchtesgaden-Hangender Stein. In 1941 kreeg het van de Deutsche Reichsbahn (DR) het nummer ET 194 01. Later verhuisde het naar de lokale spoorlijn Zartlesdorf-Hohenfurth-Lippnerschwebe. Na de Tweede Wereldoorlog werd het voertuig door de ČSD aangeduid als M 200.101 en was het daar in gebruik tot 1955.
Ontwikkeling en bedrijf
De motorwagen kreeg aanvankelijk in 1927 van de Deutsche Reichsbahn de aanduiding Pwelt 601. Hij was bedoeld voor transfertreinen op de Königsseebahn en de lijn Berchtesgaden-Hangender Stein en werd daar samen met de treinstellen van de MBCL-serie ingezet. Met de sluiting van laatstgenoemde route werd het operatiegebied beperkt tot het gedeelte Berchtesgaden Hbf – Zoutmijn Berchtesgaden.
Naast deze ritten werd het voertuig ook af en toe ingezet op de route Salzburg-Hangender Stein en de lokale spoorlijn Bad Aibling-Feilnbach. Dit werd gevolgd door de lokale spoorweg Zartlesdorf-Hohenfurth-Lippnerschwebe, die destijds nog toebehoorde aan het Linz Reichsbahndirectoraat. De wagen bleef daar tot het einde van de oorlog en werd meegenomen op de route naar de ČSD. De motorwagen werd omgebouwd tot een pure personenwagen en kreeg de aanduiding M 200.101. De motorwagen bleef in deze toestand tot 1956 op het traject rijden.
Toen in 1955 de rijdraadspanning werd verhoogd van 1,2 kV gelijkspanning naar 1,5 kV, was dit de reden dat de motorwagen buiten dienst werd gesteld
Het onderstel bestond uit geklonken gewalste profielen, het frame van de carrosserie was van hout, dat aan de buitenkant met plaatwerk was bekleed. De motorwagen was uitgerust met een conventionele trek- en duwinrichting en een middenbufferkoppeling. De bestuurderscabines waren vanaf het begin gesloten en het voertuig had drie voor- en vier zijruiten aan de voorzijde. Via twee zijdeuren was de toegang tot de bestuurderscabine mogelijk. De daartussen gelegen bagageruimte werd aan één zijde teruggezet, waardoor een zijdelingse overgang tussen de bestuurderscabines mogelijk werd gemaakt. De bagageruimte was van buitenaf toegankelijk via een grote schuifdeur aan elke kant. De kleurstelling was oorspronkelijk groen en vanaf 1936 roodbeige.
Aanvankelijk stonden er twee lierstroomafnemers op het dak, maar vanaf de jaren dertig werden deze vervangen door schaarstroomafnemers. De twee tractiemotoren van de motorwagen waren gelijkstroommotoren en waren in het frame opgehangen met behulp van een sleeplagerontwerp. De motorwagen beschikte ook over meerdere bedieningselementen en kon in een netwerk worden gebruikt.
- wikipedia : Bayerischer MPL [1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Diverse Treinstellen ET 187.2
- Diverse Grootspoor afbeeldingen Treinstellen ET 194.0
ET 194.0
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
- Nog geen modellen bekend
