Bouwserie kkStB 22.0
| kkStB 22.0 CSD M 201.0 DR-Bouwserie ET 187 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | H.e.L.,kkStB, CSD, DR |
| Bedrijfsnummers | H.e.L.: 01-03 kkStB: 22 001-22 003 CSD: M 201.001-201.004 DR: ET 187 .01 - 187.03, 187.11 |
| Fabrikanten | Ringhoffer ÖSSW |
| Aantal gebouwd | 4 stuks |
| Bouwjaren | 1912,1924 |
| Uitdienst | 1951-1963 |
| Asvorm | Bo |
| Lengte over de buffers | 10.600 mm |
| Dienstgewicht | 22,6 |
| Max.snelheid | 35 km/h / 32 km/h (22.004) |
| Vermogen | 63 kW |
| Aanvangskracht | .. kN |
| Stroomsysteem | = 1280 volt |
| Remmen | zuigluchtrem, kortsluit-rem, handrem |
kkStB 22.0 / ET 187.0
De voertuigen van de kkStB-serie 22.0 waren elektrische treinstellen uit de k.k. Staatsspoorwegen (kkStB) voor de lokale spoorlijn Zartlesdorf-Hohenfurth-Lippnerschwebe.
Ontwikkeling en bedrijf
De drie voertuigen werden in 1912 gebouwd door de Oostenrijkse Siemens-Schuckert-Werke (elektrische uitrusting) en door Ringhoffer in Praag-Smichov voor de Hohenfurther Elektrische Lokalbahn (H.e.L.). Conceptueel kwamen ze overeen met de voertuigen die eerder waren gebouwd voor de Montafon-spoorweg (kkStB-serie 20.0, 1905) en de lokale spoorlijn Neumarkt-Waizenkirchen-Peuerbach (kkStB-serie 21.0, 1908). De voertuigen waren ook ontworpen als trekkende treinwagens voor goederenvervoer. De Hohenfurther Elektrische Lokalbahn beschikte niet over elektrische locomotieven voor het lijnverkeer.
Na de Eerste Wereldoorlog bleven de voertuigen op hun hoofdroute en kwamen daardoor in bezit van het nieuw opgerichte Tsjechoslowakije. In 1924 kocht de Tsjechoslowaakse Staatsspoorwegen (ČSD) een andere, grotendeels identieke motorwagen, die aanvankelijk volgens het kkStB-schema het nummer 22.004 had. In tegenstelling tot de voertuigen uit 1912 ontving deze een elektrische uitrusting van Českomoravská - Kolben (ČMK) in Praag. In 1925 werden alle vier de voertuigen opnieuw aangeduid als M 201.001-004.
Nadat het Sudetenland in de herfst van 1938 bij Duitsland was gevoegd, kwam de Hohenfurther Elektrische Lokalbahn ook onder het bestuur van de Deutsche Reichsbahn en werden de treinstellen nu ET 187.01–03 genoemd. De M 201.004 kreeg het nummer ET 187.11. Na de Tweede Wereldoorlog keerden de treinstellen terug naar de ČSD-vloot.
De M 201.001 was het eerste voertuig dat in 1951 ter zijde werd gesteld. De M 201.003 kreeg daarentegen begin jaren vijftig een basisrevisie, waarbij de oude carrosserie werd gesloopt en vervangen door een nieuwe zonder servicecompartiment. De M 201.002 en 004 werden in 1956 stilgelegd nadat de rijspanning was verhoogd tot 1500 V. Het laatste operationele voertuig was de gemoderniseerde M 201.003, die nog onder 1500 volt werd gebruikt en pas rond 1963 werd uitgefaseerd.
De carrosserie van M 201.003 werd na buitendienststelling verkocht aan een particuliere koper. Het wordt vandaag de dag nog steeds in een vervallen staat bewaard.
Het ontwerp van de treinstellen kwam grotendeels overeen met hedendaagse personenwagens. De bestuurderscabines bevonden zich aan de uiteinden van de voertuigen in plaats van op de perrons. In het midden tussen de twee 2e en 3e klas passagierscompartimenten bevond zich een klein servicecompartiment met bagageruimte.
De aandrijving werd uitgevoerd met twee parallel geschakelde sleeplagerrijmotoren. De bedieningsschakelaars op de bestuurderscabines kwamen overeen met het ÖSSW-type PQ en hadden elk 14 rij- en acht remniveaus. Ze hadden elk een aparte aandrijf- en remrol. Op het dak was een schaarstroomafnemer met twee contactstrips aangebracht. Voor de winterdienst konden op de treinstellen sneeuwploegen worden gemonteerd.
- wikipedia : KkStB_22.0 [1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Diverse Treinstellen ET 187
- Diverse Grootspoor afbeeldingen Treinstellen ET 187
kkStB 22.0 (ET 187)
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
- Nog geen modellen bekend
