Bouwserie DR 877: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{| class="wikitable" width="24" align="right" ! colspan="2" style= "background:#00b200; color:white" | DR 877 a/b<br/>VT04.0<br/>"Fliegende Hamburger" |- | colspan=...') |
k |
||
Regel 117: | Regel 117: | ||
== Modellen == | == Modellen == | ||
− | + | * | |
{{Navigatie-grootspoor-DR(1920-1945)}} | {{Navigatie-grootspoor-DR(1920-1945)}} | ||
[[Categorie:Treinstellen]][[Categorie:Treinstellen Duitsland]] | [[Categorie:Treinstellen]][[Categorie:Treinstellen Duitsland]] |
Huidige versie van 17 mei 2018 om 22:06
DR 877 a/b VT04.0 "Fliegende Hamburger" | |
---|---|
Type | DR 877 (DR), VT 04.0 (DB) |
Spoorwegmij's | LAG, DR |
Aantal | 1 stuks |
Bedrijfsnummers | DR: 877 a/b DB: VT 04 000 a/b |
Fabrikant | WUMAG, Görlitz |
Bouwjaar | 1932 |
Asvorm | 2'Bo'2' |
Lengte | 41.920 mm |
Dienstgewicht | 85,07 t |
Max. snelheid | 160 km/h |
Vermogen | 2 × 302 kW |
Bouwwijze motor | Maybach GO 5 (12 cylinder 4-takt dieselmotor) |
Overdracht vermogen | Elektrisch |
Brandstof-tankinhoud | 2 × 990 liter |
Remmen | Knorr drukluchtrem |
Uit dienst | 1957 |
Bouwserie DR 877 / VT 04.0
Het Dieseltreinstel 877 was het eerste sneltrein dieseltreinstel van de Deutsche Reichsbahn en tegelijkertijd het eerste gestroomlijnde voertuig in reguliere dienst. Het treinstel kreeg de bijnaam "Fliegende Hamburger" en werd vanaf 1933 als sneltrein ingezet op het traject tussen Berlijn en Hamburg. Het treinstel had een maximumsnelheid van 160 km/h.
Ontwikkeling en bedrijf
In Februari 1932 werd door de Deutsche Reichsbahn Gesellschaft, een 2-delig dieseltreinstel besteld bij de Waggon- und Maschinenbau AG Görlitz (WUMAG). Het gestroomlijnde treinstel werd eind 1932 afgeleverd. Op 19 december 1932 vond een testrit plaats op het traject tussen het Lehrter Bahnhof en het centraal station in Hamburg, waarbij het treinstel 286 kilometer aflegde in 142 minuten.
De gestroomlijnde behuizing van het treinstel was ontwikkeld d.m.v. windtunnel testen. Daarnaast was de constructie een lichtgewicht constructie. Beide delen waren voorzien van een diesel-elektrische aandrijving middels een 12-cylinder Maybach GO-5 dieselmotor met elk een vermogen van 302 kW (420 pk). Tijdens testritten haalde het treinstel een snelheid van 175 km/h, maar de maximumsnelheid werd vastgelegd op 160 km/h. De Maybach GO-5-motor gaf aanvankelijk een aantal problemen, deels vanwege de veel te stijve motorophanging in het motordraaistel, deels vanwege het te zwak gedimensioneerde carter. Deze problemen werden grotendeels verholpen met de ontwikkeling van de Maybach GO6. De trein was uitgerust met Knorr luchtdruk remmen en een magnetische rem, waarmee de trein met een snelheid van 160 km/h in 800 meter tot stilstand kon komen.
Het treinstel had 98 stoelen in twee grote compartimenten en een buffet met vier stoelen. Het treinstel werd vanaf fabriek geschilderd als de rijtuigen van de "Rheingold-trein", crèmekleurig en violet.
De DR 877 was het prototype voor andere sneltrein dieseltreinstellen:
- 2-delige Bauart "Hamburg" - DR 137 149–152/224–232 "Hamburg" - DB-Baureihe VT 04.5 - DR-Baureihe 183.0/183.2
- 3-delige Bauart "Leipzig" - DR 137 153–154, 137 233–234 - DR-Baureihe 183.2
- 3-delige Bauart "Köln" - DR 137 273–278, 851–858 - DB-Baureihe VT 06.1 - DR-Baureihe 182.0
- 4-delige Bauart "Berlin" - DR 137 901-903
- 4-delige Bauart "München" (vanwege de oorlog, nooit gebouwd).
Bedrijfsnummers:
Bedrijfsnummers | |||
---|---|---|---|
Bauart | DRG | DB | DR (DDR) |
Vliegende Hamburger | 877 a/b | VT 04 000 | - |
Hamburg | SVT 137 149–152 | VT 04 101 (ex 137 149) VT 04 102 (ex 137 152) |
183 001 |
Hamburg | SVT 137 224–232 | VT 04 106-107 (ex 137 231–232) VT 04 501 (ex 137 227) |
183 002–003 183 252 (ex 137 225) |
Leipzig | SVT 137 153–154 | - | - |
Leipzig | SVT 137 233–234 | - | 183 251 (ex 137 234) 4-delig met ex 137 226b |
Kruckenberg-Schnelltriebwagen | SVT 137 155 | - | - |
Köln | SVT 137 273–278 | VT 06 102-104 (ex 137 275–277) | 182.0 |
Köln | SVT 137 851–858 | VT 06 106 (ex 137 851) VT 06 107–111 (ex 137 853–858 |
182.0 |
Het succes van deze snelle dieseltreinstellen had tot gevolgd dat in 1935 te Kassel, Henschel & Sohn samen met de waggonfabrik Wegmann & Co., de gestroomlijnde, maar door stoom aangedreven "Henschel Wegmann-trein" met vergelijkbare diensten werd ontwikkeld en werd gebruikt in het langeafstandsvervoer tussen Berlijn en Dresden.
Tijdens de 2e wereldoorlog was het dieseltreinstel niet in gebruik. Vanaf 1945 werd het door de Franse bezetter gebruikt als passagierstrein en keerde het terug naar de Deutsche Bundesbahn in 1949, dat het in 1951 moderniseerde en classificeerde als VT04.000 a / b in een paars kleurenschema. De modernisering omvatte ook de installatie van de Scharfenberg-koppelingen aan beide uiteinden, om deze samen met andere VT 04's in dubbele of drievoudige tractie te kunnen gebruiken. In 1955-1956 was het dieseltreinstel gestationeerd in Hamburg en werd af en toe ingezet als extra tractie op de Kopenhagen-Express tussen Hamburg en Großenbrode Kai. De "Fliegende Hamburger" werd in 1957 ter zijde gesteld.
Waar zijn deze treinstellen nog te zien?
Het voorste gedeelte (a-deel) van dit treinstel werd door midden geslepen en is te bewonderen in het verkeersmuseum in Nürnberg. Het achterste gedeelte (b-deel) werd in 1961 samen met de rest van het a-deel, verschroot.
Bron:[1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Diverse Treinstellen DR 877 / VT04.0
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|