Bouwserie E 18/118: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
k (→Modellen) |
|||
| Regel 98: | Regel 98: | ||
=== Märklin H0 modellen === | === Märklin H0 modellen === | ||
{{Märklin-e18-modellen}} | {{Märklin-e18-modellen}} | ||
| + | {{Märklin-rh1018-modellen}} | ||
| + | |||
=== Märklin Z modellen === | === Märklin Z modellen === | ||
{{Märklin-z-e18-modellen}} | {{Märklin-z-e18-modellen}} | ||
Versie van 5 jun 2020 07:36
| Bouwserie E 18 / 118 | |
|---|---|
| nummering | DRG E18 01 DRG E18 02-44 DRG E18 045-053 DB E18 054-055 |
| aantal | 55 st. |
| fabrikant | AEG in Hennigsdorf Krupp werk Essen |
| indienst | 1935-1939 1954-1955 |
| uitdienst | 1984 ... 1991 |
| asindeling | 1’Do’ 1’ |
| spoorbreedte | (normaalspoor) 1.435 mm |
| gewicht | 108.5 ton |
| aslast | |
| lengte | 16.92 m |
| breedte | |
| hoogte | |
| snelheid | 150 km/h |
| dienstsnelheid | 140 km/h |
| stroomsysteem | Wisselstroom 15.000 Volt ~ 16 2/3 Hertz (eenheid) |
| aandrijving | elektrisch, mechanisch |
| tandrad | |
| motoren | 4 |
| motorfabrikant | AEG |
| vermogen | 2760 / 2488 /2550 kW |
| trekkracht | 306 / 280 / 280 kN |
| tankinhoud | |
| treinbeinvloeding | Indusi |
| remsysteem | mechanisch |
| treinradio | Zugbahnfunk |
| Brongegevens; | deels Wikipedia |
Ontwikkeling
In 1933 gaf de toenmalige Deutsche Reichsbahn Gesellschaft (DRG) aan AEG de opdracht voor de bouw van de Baureihe E 18, met als doel in te spelen op het groeiende treinverkeer tussen Berlijn en München. De reeds bestaande E 04 had reeds zijn krachten bewezen, en kon een snelheid van 150 Km/h halen. De E 18 kreeg dan ook hetzelfde onderstel en motor als de E 04. Bij testritten tussen München en Augsburg haalde de eerste E 18 een topsnelheid van 165 km/h.
Bedrijf
Bovenstaand resultaat was voor de DRG aanleiding om een aantal opdrachten aan AEG te geven voor serie productie van deze locomotief. De eerste loc van deze nieuwe serie - de E 18 01 - werd in 1935 uitgeleverd aan de DRG. In 1937 werd de E 18 22 tentoongesteld op de wereldtentoonstelling in Parijs. De locomotief won de Grand Prix prijs. De Oostenrijkse spoorwegen bestelden in hetzelfde jaar acht van deze locomotieven. Tot aan 1940 werden er 53 locomotieven van de serie E 18 in dienst genomen door de DRG. Daarna kwam de bouw door de oorlogsjaren stil te liggen. Pas in 1984 werd de laatste loc van de Baureihe 118 door de DB uit dienst gehaald.
Literatuur
- Taschenbuch Deutsche Elektrolokomotiven. Horst J. Obermayer. Uitgeverij Franckh’sche Verlagshandlung, Stuttgart. ISBN 3-440-03754-1
- Josef Otto Slezak: Die Lokomotiven der Republik Österreich. Verlag Josef Otto Slezak, Wien 1970, ISBN 3-85416-075-5.
- Brian Rampp: Die Baureihe E 18. Legendäre Schnellzuglokomotiven in Deutschland und Österreich. EK-Verlag, Freiburg 2003, ISBN 3-88255-218-2.
- Dieter Bäzold, Horst J. Obermayer: Die E 18 und E 19. In: Eisenbahn-Journal Sonderausgabe IV/92. Hermann Merker Verlag, München, ISBN 3-922404-38-3.
- Andreas Braun, Florian Hofmeister: E 18. Portrait einer deutschen Schnellzuglok. Verlag Mayer, München 1979, ISBN 388563015X.
- Brian Rampp: Die E 18 im Wandel der Zeit. In: Eisenbahn-Bildarchiv. EK-Verlag, Freiburg 2004, ISBN 978-3-88255-346-8.
Externe verwijzingen
Meer informatie over de Baureihe E 18/118 is te vinden op:
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
Märklin H0 modellen
|
|
Märklin Z modellen
|
|