Württembergse T
| Württembergische T DR-Bouwserie 88 7401 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | K.W.Sts.E. DR |
| Bedrijfsnummers | K.W.Sts.E.: 1001 – 1010 DR: 88 7401 |
| Fabrikanten | Heilbronn |
| Aantal gebouwd | 10 stuks |
| Bouwjaren | 1896-1904 |
| Asvorm | B n2t |
| Wiel diameters | Drijfwielen:Ø 80 cm |
| Lengte loc | 6.380 mm / 6.304 mm (1007-1010) |
| Keteldruk | 12 kg/cm2 |
| Verdampingsoppervlak | 26,5 m2 |
| Vermogen | 74 kW |
| Dienstgewicht | 1001-1003: 15,35 t 1004: 15,45 t 1005-1006: 16,84 1007-1010: 16,50 t |
| Max.snelheid | 30 km/h |
| Remmen | Handrem |
| Uitdienst | T1000/T1001: 1912-1914 T1002: ~1939 T1003: 1928 T1004: na 1917 T1005: 1970 T1006: na 1922 T1007: ~1928 T1008: 1932 T1009: 1960 T1010: na 1917 |
Stoomlocomotief Württembergse T
De Württembergse T was een rangeer tenderlocomotief met 2 gekoppelde assen, van de Königlich Württembergischen Staats-Eisenbahnen (K.W.St.E.). De serie T bestond uit 7 omgebouwde sleeptender locomotieven van de oude klasse E en uit 10 nieuwbouw locomotieven van de Maschinenbau Gesellschaft Heilbronn (MGH).
Ontwikkeling en bedrijf
De Maschinenbau Gesellschaft Heilbronn bouwde overwegend industriële locomotieven. Voor het grootste deel waren ze gebaseerd op een uniform ontwerp met gestandaardiseerde onderdelen gebouwd voor spoorbreedtes van 600 mm tot standaardspoor. Na bestaande locomotieven te hebben omgebouwd, bleken deze maar matig te voldoen en ontstond het ontwerp voor een nieuwe rangeerloc type T. In 1896 werd de eerste loc door Heilbronn afgeleverd met het bedrijfsnummer T 1000. In 1896 werd de loc bij de K.W.Sts.E. hernummerd en kreeg ze het nummer T 1001. De overige locs van Heilbronn kregen opeenvolgende nummers van T 1002 t/m T 1010.
De T 1003 werd door de Deutsche Reichsbahn overgenomen als 88 7401. Met een lengte van 6,38 m was het de kleinste locomotief in de vloot van de Deutsche Reichsbahn.
De eerste drie locomotieven waren vrijwel gelijk aan Type V. Vanaf de T 1004 werden de locomotieven in meerdere stappen aangepast aan de wensen van de staatsspoorwegen. De meest opvallende afwijking was het hogere frame, dat vanaf de T 1005-locomotief werd gemonteerd. De wateropslagtank binnenin werd vergroot zodat de later gebouwde locomotieven een groter bereik hadden en minder vaak water hoefden in te nemen. Van de Württembergische T is alleen hun aanwezigheid tijdens de machinekeuringen bekend, maar doorgaans niet het station waar zij hun rangeerwerkzaamheden voor de Württembergische Staatsbahn uitvoerden.
T 1000 / T 1001
De locomotief werd op 7 september 1896 geleverd met serienummer 325 en heette tot 31 maart 1898 T 1000, daarna werd het de T 1001. De locomotief werd voornamelijk ingezet in de omgeving van Rottweil. Ze werd waarschijnlijk tussen 1912 en 1914 buiten gebruik gesteld. De vroege ondergang kwam door het eenvoudigere technische ontwerp vergeleken met de later gebouwde locomotieven van klasse T. Er was bijvoorbeeld geen mogelijkheid voor treinverwarming. Het had ook geen afstelwiggen voor de aslagers, wat het onderhoud bemoeilijkte.
T 1002
Op 18 maart 1899 kwam de locomotief met serienummer 332 naar de K.W.St.E. Ze werd toegewezen aan de machine-inspectie van Ulm. In 1917 werd de T 1002 verkocht aan de firma Heinrich Sohnius in Saarbrücken. Het laatst bekende bewijs van haar bestaan is een opdracht voor een hoofdinspecteurs in 1939 bij de MGH.
T 1003
Deze loc werd afgeleverd op 10 mei 1899. Het fabrieksnummer is 349. De K.W.St.E. en vervolgens de Deutsche Reichsbahn gebruikte ze in Friedrichshafen. Het was de enige machine die opnieuw werd aangeduid als 88 7401. In 1928 werd de locomotief buiten dienst gesteld, er is geen verdere verkoop bekend en in de vakliteratuur wordt aangenomen dat de locomotief een of twee jaar later werd gesloopt.
T 1004
Geleverd in 1899 met serienummer 373, geregistreerd bij de machine-inspectieafdeling van Ulm. In 1917 werd het verkocht aan de Wittmann-staalfabriek in Haspe, Westfalen.
T 1005
De locomotief werd op 13 december 1899 afgeleverd aan K.W.St.E met serienummer 374. In de eerste jaren dat ze actief was, werd ze toegewezen aan de machine-inspectieafdeling van Ulm. In 1912 was ze op de machinekeuring in Stuttgart en in 1914 op de machinekeuring in Tübingen. Op 23 oktober 1921 kocht de prinselijke Hohenzollerische Hüttenwerk Laucherthal de locomotief. Pas halverwege de jaren zeventig werd de locomotief daar buiten dienst gesteld. Ze was de laatste staatsspoorlocomotief van Württemberg die uit dienst ging. Op 3 september 1977 verhuisde ze naar het Darmstadt-Kranichstein Spoorwegmuseum. De machine werd opgewarmd en er werden evenementen mee gereden. Op 3 september 1979 verhuisde de loc naar het Duitse Stoomlocomotiefmuseum in Neuenmarkt. Totdat de keteldeadline in april 1981 afliep, stond het daar af en toe onder stoom. Vervolgens werden er tevergeefs pogingen ondernomen om de deadline van de ketel te verlengen en de machine werd uiteindelijk overgedragen aan het Museum voor Transport en Technologie in Berlijn, dat hem op 29 oktober 1986 ophaalde. Het is een van de oudste nog bestaande stoomlocomotieven van normaalspoor.
T 1006
Deze locomotief werd op 24 februari 1900 geleverd met fabrieksnummer 375. In 1901 werd hij gedocumenteerd bij het machine-inspectiebureau van Stuttgart. Waarschijnlijk is het in 1917 verkocht aan Weyland & Hoever (civiele techniek) in Düsseldorf. In 1922 kwam ze naar Albatros Gesellschaft für Flugzeugunternehmungen mbH in Schneidermühl.
T 1007
Op 31 mei 1904 werd de locomotief afgeleverd bij de K.W.St.E. met fabrieksnummer 446. Ze werd toegewezen aan de machine-inspecties in Stuttgart. Op 2 januari 1917 werd het verkocht aan een glasfabriek in de buurt van Aken. Waarschijnlijk is de locomotief gesloopt toen de glasfabriek eind jaren twintig sloot, omdat er geen verdere verkopen werden gemeld.
T 1008
Geleverd aan K.W.St.E op 31 mei 1904 met fabrieksnummer 447, gevestigd in Stuttgart. Een foto uit 1908 documenteert het gebruik ervan in de gasfabriek van Stuttgart-Gaisburg. In 1910 werd het daar verkocht. In januari 1932 werd hij vervangen door een Württembergse T 3, die de gasfabriek inmiddels van de Deutsche Reichsbahn had gekocht en in hetzelfde jaar gesloopt.
T 1009
Op 22 augustus 1904 kwam de locomotief met serienummer 448 naar de K.W.St.E, die hem toewees aan de machinekeuring van Ulm. In 1917 werd het verkocht aan de Benzwerke in Gaggenau. Ze diende daar tot maart 1960. Ze werd vervolgens gesloopt.
T 1010
Deze locomotief werd op 10 oktober 1904 afgeleverd bij de K.W.St.E. Het fabrieksnummer was 449. Hij werd gebruikt bij de machinekeuring in Heilbronn. Het metaalrecyclingbedrijf Moses Stern A.G. in Gelsenkirchen-Bismarck, dat later onderdeel werd van Hoesch AG, kocht de locomotief in 1917. De sloop ervan is niet bekend.
Bronnen:[1]
Verwijzingen
Intern
- Königlich Württembergischen Staats-Eisenbahnen (K.W.St.E.)
- Overzicht Grootspoor Materieel Königlich Württembergische Staats-Eisenbahnen
Extern
Diverse Stoomlocomotieven Württembergse T
- Diverse Grootspoor afbeeldingen Stoomlocomotief Württembergse T
Württembergse T
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten |
Modellen
- nog geen modellen bekend.
|
