Bouwserie ET 65
| DR-Bouwserie ET 65 DB-Bouwserie 465 | |
|---|---|
| Spoorwegmij's | DR, DB |
| Bedrijfsnummers | ET 65 01 - ET 65 25 465 001 - 465 025 |
| Fabrikanten | Maschinenfabrik Esslingen BBC |
| Aantal gebouwd | 25 stuks |
| Bouwjaren | 1933, 1938 |
| Uitdienst | 1978 |
| Asvorm | Bo’Bo’ |
| Lengte over de buffers | 20.500 mm |
| Dienstgewicht | 62 t |
| Max.snelheid | 85 km/h |
| Vermogen | 804 kW |
| Aanvangskracht | ? kN |
| Stroomsysteem | ~ 15.000 volt / 16,7 Hz |
| Remmen | - |
Bouwserie ET 65
De elektrische treinstellen van de bouwserie ET 65 (vanaf 1968 bouwserie 465 bij de DB) vormden decennia lang de ruggengraat van het voorstedelijke verkeer in Stuttgart. Ze bestonden elk uit een treinwagon, een stuurrijtuig en tot 1960 twee kortgekoppelde Württembergse tweeassige personenrijtuigen. Het treinstel had 111 zitplaatsen. Vanaf 1960 werden de twee tussenrijtuigen vervangen door een vierassige ombouwwagen totdat ze ter zijde werden gesteld. Alle voertuigen waren uitgerust met meerdere bedieningselementen. Meerdere treinstellen kunnen worden bediend vanuit één bestuurderscabine. Vanwege het luide "huilende" rijgeluid en het wijnrode lakwerk werden ze ook “Rote Heuler” genoemd.
Ontwikkeling en bedrijf
Na de elektrificatie van het traject Stuttgart - München via de Geislinger Steige in 1933, heeft de Deutsche Reichsbahn 21 treinstellen in dienst genomen in twee series, die werden geclassificeerd als de elT 12-serie. In 1933/34 werden 44 voormalige dubbele rijtuigen van Württemberg voorbereid om de capaciteit uit te breiden, die in paren werden gekoppeld tussen de wagons en de rijtuigen. Voor dit doel werden tweeassige stalen wagens van het type Bi Wü 29 en Ci Wü 29 uitgerust met elektrische verwarmings- en besturingskabels en aangeduid als Biel Wü 29 en Ciel Wü 29. Ze hadden eindingangen en een middeningang aan beide kanten. Vanaf het begin kregen alle wagons het kleurenschema van de Deutsche Reichsbahn in wijnrood / beige, dat sinds 1932 van kracht is.
Een derde reeks met vier eenheden volgde in 1938; in totaal 25 treinstellen waren in dienst voor het verkeer in de voorsteden Esslingen - Stuttgart - Ludwigsburg. Deze laatste serie had al gelaste carrosserieën en Görlitz-draaistellen. De voordeuren werden ook weggelaten. Verkeer op de hoofdroute werd elke 20 minuten verwerkt en drie eenheden werden gekoppeld voor spitsuurverkeer. Het kleurenschema was in rood / beige. De voertuigen werden gebouwd door de machinefabriek Esslingen. De elektrische apparatuur is afkomstig van BBC. In 1940 werden de treinstellen heringedeeld als ET 65 (stuurstandrijtuig) of ES 65 en EB 65. In 1942 kregen alle ET 65's het nieuwe kleurenschema in rood met beige sierlijnen, dat ook na de oorlog door de Deutsche Bundesbahn werd aangenomen. Vanaf het begin voldeden de treinen aan de verwachtingen.
In de Tweede Wereldoorlog werden twee treinstellen en verschillende rijtuigen vernietigd door bombardementen. Als vervanging werden een resterende ET 51 en verschillende ES 25 rijtuigen voorbereid, waarvoor geen treinwagons meer waren. Het federale spoorwegdirectoraat in Stuttgart had 24 treinstellen beschikbaar.
In de loop van de eerste modernisering van de ET 65-serie in de jaren 1950, was een treinwagon van de DR-serie ET 51 (ET 51 01) van het Silezische netwerk met een voormalige ES 25 rijtuig in de DB-reparatiewerkplaats in Cannstatt omgezet en aangewezen als ET 65 031 als vervanger voor de twee ET 65's die in de Tweede Wereldoorlog waren vernietigd. In tegenstelling tot de andere treinwagons had het vóór de ombouw twee bestuurderscabines. Het was moderner dan de ET 65-serie en had bijvoorbeeld geen extra machinekamer in het passagierscompartiment. Het was uitgerust met krachtigere motoren van Siemens-Schuckert en had zijn topsnelheid van 90 km / u. Het voertuig werd door de spoorwegmaatschappijen "Ivan" genoemd.
Van 1961 tot 1963 werden de treinstellen in de AW Stuttgart-Bad Cannstatt onderworpen aan een verdere modernisering. Het belangrijkste kenmerk was de nieuwe standaard DB-voorkant, waar bij veel oude treinstellen, de voorruiten werden vergroot en dubbele lampen en een bovenste koplamp werden geïnstalleerd. In de tweede klasse werden de houten banken vervangen door gestoffeerde stoelen. Het aantal zitplaatsen in elke treinwagon werd teruggebracht van 73 naar 58. Uitgerust met vier nieuwe tractiemotoren bereikten de treinstellen een topsnelheid van 85 km / u. De oude Württembergse wagens werden vervangen door conversiewagens van het B4yg-type, die werden gebruikt als middelste wagens van de EM 65-serie.
Vanaf 1968 werden de treinstellen ingedeeld als bouwserie 465 en de rijtuigen als bouwserie 865. Vanaf 1970 hadden bijna alle treinstellen de reclamelabels die zo typerend voor hen waren aan de zijkanten.
Het geplande gebruik van de oude treinstellen eindigde op 30 september 1978. Lokaal verkeer werd overgenomen door de treinstellen van de 420-serie. De meeste treinstellen werden in 1979 buiten gebruik gesteld en gesloopt. Sommige van de EM 65 tussenwagens werden omgebouwd voor gebruik in normale treinen.
Waar zijn deze treinstellen nog te zien?
De museumeenheid ET / EM / ES 65 006 is bewaard gebleven en behoort tot het Transportmuseum van Neurenberg. De eenheid werd permanent in bruikleen gegeven aan de Eisenbahnverkehrgesellschaft mbH (SVG), Stuttgart. Het is gerestaureerd, opnieuw ingericht voor operationeel gebruik en ondergaat een hoofdinspectie in de MOVO-reparatiewerkplaats in Pilsen en wordt nu gebruikt voor het nostalgisch verkeer vanuit Stuttgart.
Het tweede overgebleven treinstel, ET 65 005 en ES 65 011, die bedoeld waren voor het Technoseum in Mannheim, zijn particulier bezit. Op 3 juni 2007 werd het voertuig samen met ET 65 006 in Neurenberg opgehaald en na een pauze van meer dan 26 jaar ceremonieel weer in gebruik genomen. In de weekenden van de zomervakantie in 2007 werden deze historische treinstellen op de Gäubahn Eutingen - Freudenstadt voor het eerst opnieuw gebruikt.
Een draaistel werd onderdeel van een sculptuur dat voor het treinstation Stuttgart-Bad Cannstatt staat en dat het begin van de spoorwegoperaties op deze route in 1845 zou moeten herdenken.
Op 15 maart 2008 vierden de twee ET 65's hun 75e verjaardag (op deze dag, 75 jaar geleden, werden beide ET 65's door de machinefabriek van Esslingen aan de DR geleverd. Er was een grote jubileumreis met beide voertuigen rond Stuttgart met ongeveer 250 reizigers. Beide voertuigen reden parallel aan de Geislinger Steige.
Het voertuig ES 65 006 werd ceremonieel gedoopt "STADT ESSLINGEN AM NECKAR" in de voormalige parkeer- en behandelingsfaciliteit in Esslingen am Neckar door de vertegenwoordigers van de stad Esslingen.
In 2015 was de ET 65 006 met EB 65 606 in de SVGEisenbahn-Erlebniswelt Horb. De afscheidsreis van de ET 65 005 rond Stuttgart vond plaats op 31 mei 2015.
Bronnen: wikipedia : DR Baureihe ET_65[1]
Verwijzingen
Intern
Extern
Diverse Treinstellen ET 65 / BR 465
- Diverse Grootspoor afbeeldingen Treinstellen ET 65 / BR 465
'’ET 65 006 
'’465 022
Bronnen, Referenties en/of Voetnoten
|
Modellen
|
